mahtab در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۶:۵۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۲۴:
به روایت دیگری:
از شبنم عشق خاک آدم گل شد
بس فتنه و شور در جهان حاصل شد
سر نشتر عشق بر رگ روح زدند
یک قطره از آن چکید و نامش دل شد
mahtab در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۶:۳۰ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۶۵:
این رباعی منسوب به ابو علی سینا نیز می باشد.
mahtab در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۱۷ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۶:۰۶ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۸۲:
سریشم به کسر س و ضم ش ماده ای که از شکم ماهی بر گیرند و چسبنده است
Hossein در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۲۲:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹:
midahand abi ke delha ra "monavar" mikonand
---
پاسخ: ضبط نسخه قزوینی-غنی همین است (توانگر) و به قرینه‌ی «گدا» کلمه‌ی «توانگر» درست‌تر مینماید.
Hossein در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۲۲:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴:
katash
---
پاسخ: در مصرع دوم بیت پنجم کلمه‌ی «کتش» با «کآتش» (کآتش) جایگزین شد.
زینب عابدینی در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۷:۵۱ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » تضمین‌ها » شمارهٔ ۷:
آسمان از خرمنوی خوشه‌چین شد
به نظر می رسد یک فاصله بین خرمن - وی جا مانده است
---
پاسخ: با تشکر از شما، در بیت مذکور «خرمنوی» با «خرمن وی» جایگزین شد.
شهروز در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۴:۵۱ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۳:
این شعر لب مطلب رو می گه جان خودم.
جواد در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۱:۵۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۱ - طنز و انکار کردن پادشاه جهود و قبول ناکردن نصیحت خاصان خویش:
این بخش از شعر به باور مولانا به ایرانی بودن اشاره می کند :
پارسی گوییم یعنی این کشش
زان طرف آید که آمد آن چشش
چشم هر قومی به سویی مانده‌ست
کان طرف یک روز ذوقی رانده‌ست
ذوق جنس از جنس خود باشد یقین
ذوق جزو از کل خود باشد ببین
داود در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۶:۳۸ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
سلام.فکر میکنم در بیت آخر از نظر املائی اشتباهی رخ داده که صحیح آن اینست:گر چه مستوجب صد گونه جفائی بازآ
---
پاسخ: مصرع مذکور مطابق نظر شما تغییر کرد به این ترتیب که اشتباه املایی احتمالی «سد» با «صد» جایگزین شد.
زهرا در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۰:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۹:
به یادبود پدر عزیزم (شاه جمال)
ابراهیم در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۸:۰۳ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵:
حق دشمن خود مکن به تعظیم کسان درست است
صادق در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۲۲:۵۶ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » مسمطات » سعدی:
واقعا لذت بردم
بهار با این شعر بسیار زیبا و دلنشین حجت رو بر همه ی منتقدین سعدی بسته است .
هنر به چشم عداوت بزرگتر عیب است
گل است سعدی و در چشم دشمنان خار است
حسین جلالی در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۷:۰۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۴۲ - مست و هشیار:
با تشکر از شما، در browser من مصراع دوم بیت اول تماما در یک سطر جا نگرفته و در نتیجه مصراعهای سایر ابیات به درستی کنار هم قرار نمی گیرند.
اگر فاصله ما بین "افسار" و "نیست" حذف شود این مشکل برطرف خواهد شد.
---
پاسخ: مشکل موقتاً حل شد (در صورتی که شما هنوز شعر را به همان صورت می‌بینید کلید Ctrl+F5 را بزنید تا تمامی اجزای صفحه از میزبان دوباره آورده شوند)، در هر صورت مشکلاتی شبیه به این هنوز وجود دارند و نیازمند یک راه حل بهتر برای نمایش متقارن ابیات هستند که تلاش می‌شود در فرصت مناسب مشکل حل شود.
عباس محلوجی در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۷:۳۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:
در بیت مصراع اول "گفتی که چون من در زمی دیگر نباشد آدمی" کلمه زمین به اشتباه زمی تایپ شده است
خسرو در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۶:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳:
چه نیـــکو کرده ای گفتار حافظ
ز دلهـــا میبری زنگار حافظ
گهی گوئی زسا قی ساغرو می
گه از هجران وگه دیدار حافظ
گهی ازعاشقان گفتی گه ازعشق
گهی دروصف روی یار حافظ
ز نیکو سیرتان گه یا د کردی
ز گلها گفتی و از خار حافظ
ز روز روشن و از شام تاریک
گهی از چرخ افسونکار حافظ
بدستت ساغری خالی ز تزویر
به مستی گفتی از هشیار حافظ
گه از مهراب گفتی گاهی ازمهر
گــهی از خا نه خمار حافظ
گه از سجاده گاه از دلق گفتی
گــهی از فتنه دستار حافظ
ز اسرار جهان آ گاه بودی
تو بودی محرم اسرار حافظ
نکو توصیف کردی باده عشق
غم دلـدار و شام تار حافظ
تمام گفتنیها گفتی از پیش
همه خواب و توئی بیدار حافظ
هزارت آفرین گویم به هربیت
دوباره میکنم تکـرار حافظ
برو(خسرو)مریدخواجه میباش
که دارد نکته ها بسیار حافظ
خسرو رضائی تورنتو کانادا
م - ا در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » قطعات » قطعه شمارهٔ ۱۳:
مصرع سوم چنین است:
دو چشم در سر هرکس نهاده اند ولی
---
پاسخ: با تشکر از شما مصرع مذکور که حاصل تکرار اشتباهی مصرع دوم بیت اول بود با صورت صحیح ارائه شده توسط شما جایگزین شد.
ناشناس در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
بسیار دلپذیر مینماید
فهیمه شهباز در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۴:۳۱ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » گلهٔ یار دل‌آزار:
چه خاطره هایی برام زنده شد... دانشجوبودم که این شعر رابه طورکامل حفظ کردم تا استاد ادبیاتم خانم احمدی را خوشحال کنم. چقدر شور داشتم وچقدر زود عشق به من اثر میکرد این ترکیب بند از شعرهای موردعلاقه من است وگهگاه ازابیاتش برای بیان احساسم استفاده میکنم مثلا سوم دبیرستان معلم زبان خیلی سختگیربود روی تخته براش نوشتم:گر ز آزردن من هست غرض مردن من مردم آزارمکش از پی آزردن من!!!
ناشناس در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۱۳:۱۸ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۸۱:
1- بیت اول تلمیحی است به داستان عیسی که در آسمان چهارم یعنی فلک خورشید به علت داشتن سوزنی در جیبش متوقف ماند و از سیر در آسمانهای فراتر باز ماند . در این بیت صائب خود را تشبیه به مسیح نموده که با نهایت تجرد یعنی قطع علایق دنیوی نمودن به علت اندک خرده ای که خود نیز از آن آگاه نیست از سیری باز مانده و در مصرع دوم در دو کنایه مفهوم بیت را کامل می کند که هر آنچه از آن دامن فراهم می آورم یعنی دامن خود را از تعلقات جمع می کنم و دور می نمایم همان از گریبانم به در می آید چون سوزنی که در جیب عیسی مأوی یافت .
س. ص. در ۱۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۸۶، ساعت ۰۸:۵۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۲۳ - تشبیه مغفلی کی عمر ضایع کند و وقت مرگ در آن تنگاتنگ توبه و استغفار کردن گیرد به تعزیت داشتن شیعهٔ اهل حلب هر سالی در ایام عاشورا به دروازهٔ انطاکیه و رسیدن غریب شاعر از سفر و پرسیدن کی این غریو چه تعزیه است:
در همۀ اشعار دیگر نیز ( که شامل واژۀ "مؤمن" میباشند) این اشتباه موجود است !
با تشکر.