فروغ در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۳۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:

میشه گفت با ذره ذره وجودم این شعرو حس می کنم.
روحش شاد

قسیم طوفان در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۵۹ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد دوم » وفای شمع:

سلام عرض میدارم بعد از سلام باید یاد آوار شد که بجای (عم) غم باید باشد به نظر من . غم نمی گردد جدا از جان مسکین من هنوز ...با احترام

علیرضا در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۲۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸ - جرس کاروان:

حتما" آوازِ دشتی استاد محمودی خوانساری از این غزل رو بشنوید
در مجموعه ی صد سال آواز ، سی دی سوم موجود است
من که عاشقِ فضای این شعرم ، و اون آواز

بهارک در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۰۵ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۸:

در بیت سوم توتی را باید به شکل طوطی نوشت، منظور پرنده است

رسته در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۶:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:

شک هست که یزید ابن معاویه این مصرع اول را سروده باشد. دیوان یزید در دست است و چنین مصرعی در آن وجود ندارد.
محققان گفته اند که در دوران یزید این وزن در شعر شاعران وجود نداشته است و بعد ها به وجود آمده است. باز هم گفته اند که علت انتساب این مصرع به یزید از طرف دستگاه دولت غثمانی شایعه شد و یکی از شکردهای تبلیغاتی انان در دورهٔ صقویه بوده است از روی دشمنی این که آنان با هر چه که ایرانیان دوست داشتند بوده است.

سید سالار احمدی ح ن در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۱:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۰۸:

کسی اگر سعی کنه این بزرگ مرد پارس بشناسه قطعأ زندگانی و زندگی کردن برای او معنی تازه برای خواهد گرفت...
((التماس دعا برای شهدا و تمام آنهایی که دستشان از این دنیا کوتاه است))

الدوز در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۰۲ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶:

با سلام
در بیت چهارم، مصرع دوم، کلمه «نو» جا افتاده است:
چون مه «نو» سرخط عجزیم و مغروریم ما

مهدی در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳:

درمصراع آخر اون باده ناب یا باده ی ناب

سید مهدی باقدم در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸:

در سیمرغ شیخ عطار سالکان طریق الی الله برای رسیدن به قله کمال انسانیت تشبیه به مرغ شده اند.مولوی با اشاره به همین موضوع مضمون لطیفتری را نیز مطرح میکند و آن زبان فهمی انسان کاملست که او همچو رب خود که به موسی فرمود:هیچ آدابی و ترتیبی مجو هر چه میخواهد دل تنگت بگو ، انسان کامل هم زبان فهم است چه اینکه عشق بی زبان روشنتراست ولی گاهی برای روشن شدن راه برای سایر مرغان باید به گفتگو پرداخت و ما مجبوریم که راه را از راه بلد بجوییم که شیخ بهاء گفت: ره چنان رو که رهروان رفتند و چه راه رفته ای به سرزمینی که بوی عشق و مودت ازان می آید بهتر از هدهد در میان مرغان سالک .

علیرضا در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۲۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۵ - انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان:

این نمط بیهوده می گفت آن شبان
کاملا غلط است
درستش اینه:
زین نمط بیهوده می گفت آن شبان

امیر در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۰:

با سلام
در بیت نهم یکی از کلمات " آشنایی" اضافه است.

جهانگیر در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۶:۰۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:

گر تو فارغی از حال دوستان یارا
فراقت از تو میسر نمی‌شود ما را
ادبی ترباید باشد

سید احمد مجاب در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۲:۲۰ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۰:

کز وعده عطایش عمری گناه کردم

سید احمد مجاب در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۹ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۲:۰۹ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۲:

به لب رسید همان لحظه جان شیرینم
که دور از آن لب شیرین نوشخند شدم

ﻣﺴﻌﻮﺩ در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۴۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » دیباچه:

ﺳﻼﻡ
ﺩﺭ ﭘﺎﺭﺍﮔﺮﺍﻑ ﭼﻬﺎﺭﻡ "ﻋﺼﺎﺭﻩ ﻧﺎﻟﯽ" ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﺩﺭﺳﯽ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ "ﻋﺼﺎﺭﻩ ﺗﺎﮐﯽ" ﺩﺭﺝ شﺩﻩ ک ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﮐﺪﻭﻡ ﺩﺭﺳﺘﻪ
ﺩﺭ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻣﺼﺮﻉ ﺩﻭﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ :
ﻗﺴﻴﻢ ﺟﺴﻴﻢ ﺑﺴﻴﻢ ﻭﺳﻴﻢ
ﮐﻪ ﻧﺴﻴﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺑﺴﻴﻢ ﻧﻮﺷﺘه ﺑﺸﻪ
ﺑﺎ ﺳﭙﺎﺱ

فرهود در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۲۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » طهمورث » طهمورث:

عنوان را به نادرستی نوشتید: تهمورث درست است. تهمورث= تَهم: توانا+اورث: سگ نَر. بنا بر این تهمورث یعنی دارنده سگ نر. هم چنین است تهماسپ= دارنده اسپ توانا، تهمتن= دارنده تَن نیرومند.

مسکین عاشق در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:

سلام
در بیت اول برداشت من این است که منظور خواجه این است که من عاشق شده ام ای عارفان که شما صاحب دلی هستید که خداوند در ان دل ساکن است بخاطر خدا مرا یاری کند که این راز من یعنی عاشق شدن خود را بتوان کنترل کنم و به وصال برسم و دیگران از این موضوع خبر دار نشوند.
در بیت دوم برداشت من این است که اگر ما نشستگان را در نظر بگیریم پس می شود اینطور برداشت کرد که ما در کشتی نشسته ایم ای باد برخیز تا به ساحل حریم معشوق(یعنی خدا ) برسیم و وصل بشویم و ان یار قدیمی اشنا را ببینیم.ولی اگر شکستگانیم را در نظر بگیرم می شود این طور برداشت کرد که منظور خواجه این است که ما بر اثر گناه روح پاک خود را الوده کردیم و مانند کشتی شکسته شدیه ایم و ای باده شرطه یعنی ای نسیم رحمت الهی بر ما به وز تا ما شکستگان و زمین خوردگان به توانیم برخیزیم و خود را به خدا برسانیم و خود را پاک کنیم تا بتوانیم جمال جمیل الهی را ببینیم و دیدار کنیم . یا علی مدد .

مسکین عاشق در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹:

با سلام در بیت سوم منظور خواجه از پرده دار کسانی هستند که نگبانی از حریم حق را بر عهده داند و کسانی را که با شوق جمال خدا در وادی عرفان قدم گذاشتند اگر نا اهل باشند این پرده داران با شمشیر جلال انها را عقب می زنند و جناب عطار هم در منطق طیر به این موضوع اشاره می کنند که از تمامی پرندگان فقط سی تا مرغ که لیاقت داشتند به حریم سیمرغ رسیدند و گرنه بقیه که نا اهل بودند پرده دارن انها را بوسیله سختی های را عقب زدند .
نکته : عارفان الهی معتقدن که اخرین حجاب میان خدا وانسان ، امام معصوم است که فقط انسان های با لیاقت را به وصال خدا می رساند و نا اهلان را دور می کند . و نمونه پرداری در کربلا اتفاق افتاد که امام حسین افرادی مانند حر یا زهیر یا وهب (که مسیحی بود) را بخاطر لیاقتی که داشتند جذب کردند ولی دیگرا مانند عبیدالله بن حر جعفی را هرچه امام نصیحت کرد که هدایت بشود نشد و در اخر او عقب افتاد .
در بیت هفتم : منظور خواجه این است که انسان هرچه قدر هم ثروتمند باشد باز هم باید به فقر ذاتی خود در برابر غنی مطلق یعنی خدا پی ببرد و دلی را بدست اورد که به فقر خود انسان شهادت دهد و فقط خدا را ببیند.

مریم در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۲۴ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۳۷:

این شعر را شنیده بودم ولی شاعرش را نمی شناختم . ممنون که معرفی کردید .

مسکین عاشق در ‫۱۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹:

با سلام
در بیت سوم : چو پرده دار به شمشیر می زند همه را.
منظور خواجه این است که کسانی که با جلوه های جمال خدا قدم در راه سلوک میگذارند در مراحل بعدی به جایی می رسند که مامورین الهی با شمشیر جلال خدا نا اهلانی که لیاقت محبت خدا را ندارند را به عقب می زنند و حق سکونت به انان را در حریم قرب الهی را به انان نمی دهند .
و جناب عطار هم در تمام منطق الطیر به موضوع اشاره دارد که مرغان و پرندگان (سالکان) زیادی به شوق جمال جمیل سیمرغ(خدا) شرع به حرکت کردند اما سختی راه که حکم همان پرده دار حریم حق را دارد نا پرندگان نا اهل را عقب زد و فقط سی عدد مرغ به سیمرغ رسیدند .
نکته : همه عارفان الهی معتقدند که اخرین پره دار حریم خدا امام معصوم است که حجاب اخر و واطه بین خلق و خدا است و نا اهلان را دور می کند که نمونه این پرده داری در کربلا اتقاق افتاده که اقا امام حسین خوبان و کسانی که لیاقت حریم حق را داشتند حتی امثال زهیر یا حر یا وهب را جذب کردند و امثال عبیدالله بن حر جعفی را که لیاقت نداشتند هر چند خود امام به دیدار او رفت ولی او باز به عقب پرت شد .
در بیت : توانگر دل درویش بدست ار
منظور خواجه این که انسان هرچه قدر هم ثروتمند باشد باز هم فقر ذاتی در مقابل خدا دارد پس انسان باید در کنار توانگری دلی را بدست اورد که ان دل در مقابل ذات خدا که غنی مطلق است باید خود را فقیر بداند و پیامبر گرامی اسلام (ص) در دعایی می فرمایند : خدایا مرا مسکین (که معادل ان در زبان فارسی درویش و فقیر است) قرار بده .