. دکتر شکوهی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۳۲ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب سوم در فضیلت قناعت » حکایت شمارهٔ ۲۷:
در پی بیت زیر یک بیت جا افتاده است. آن را بیافزایید:
چو پرخاش بینی تحمل بیار
که سهلی ببندد در کار زار
به شیرین زبانی و لطف و خوشی
توانی که پیلی به مویی کشی
دودوزه در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۷:۵۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸:
در تمام نسخی که من از این غزل دیدم بیت آخر به همین صورتی که شما نقل قول کردید نوشته شده:
لب بر لبی چو چشم خروس ابلهی بود
برداشتن به گفته‌ی بیهوده‌ی خروس
در اینجا من فکر میکنم که «لب بر لب برداشتن» از نظر دستوری درست نیست بلکه «لب بر لب گذاشتن» درست است و اگر قرار است فعل برداشتن به کار رود باید از ترکیب «لب از لبی» استفاده کنیم. چون لب از لب برداشته می شود.
البته همانگونه که گفتم این حدس من است و فکر میکنم درست باشد مگر اینکه نکته‌یی در آن هست که من نمی‌دانم.
mazhar در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۷:۲۸ دربارهٔ قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۰۶:
حالا کی گفته که زمن به معنای ازمن است ؟
سید علی انجو در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۳۴ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱ - آتش دل:
بیت 10 خوب و زشت صحیح است
هم به لحاظ معنی
و صنعت تضاد
و هم به لحاظ وزنی اگر زشب باشد خراب می شود
علی آقا در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی طلب » بیان وادی طلب:
مصرع دوم بیت ششم هرچ به هر چه تغییر یابد.
با تشکر از حرکت عظیم فرهنگی شما.
علی از تهران
ناشناس در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۵۸ دربارهٔ شیخ بهایی » نان و حلوا » بخش ۲۰ - فی الترغیب فی حفظ اللسان و هو من احسن صفات الانسان:
تخت الحنک را به تحت الحنک تغیر دهید. به معنی در دهخدا مراجعه کنید
عادل مجدی ساروی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸:
درود بر خاک پاک حافظ که از این شعر سعدی وام گرفته و فرموده است: گفتم روم به خواب و ببینم جمال دوست حافظ از آه گریه امانم نمیدهد
فرهاد در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۳ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۹ - در منقبت حضرت امیرالمؤمنین علی‌ابن ابیطالب:
باسلام...
در بیت 25 غلط املایی وجود دارد...
"ابن" را "بان" نوشته اید...
تصحیح شود
---
پاسخ: با تشکر «بان عم ...» با «أین عم» به پیشنهاد شما جایگزین شد.
مهرداد در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۳ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۱ - در مدح علی‌بن محمد:
این شعر بصورت کامل آورده نشده ، منوچهری با وصف طبیعت (در نسخه کامل) همه را در وصف علی بن محمد گفته و در حقیقت به این وسیله به تمجید و تحسین او می پردازد
هادی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۱۲ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶:
سلام عمویی بهروز
رباعی یه وزن کلی داره که با استفاده از جابجایی هجا ها 10-12 تا وزن جدید به دست میاد که همشون درست و قابل استفاده است!
اینم جزو همین مورده
بیشتر میخوای بدونی کتاب عروض دکتر سیروس شمیسا راهنمای خوبیه
عیسی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۳۱ دربارهٔ قاآنی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲:
کلا قاآنی زیبایی خود شعر را بر معنی آن ترجیح می دهد. از این حیث اشعار و غزلیات قاآنی بسیار زیبا و پر از استعاره و استفاده از لغاتی است که متن شعر را ثقیل می کند. بنابراین صحیح خوانی اشعار قاآنی آسان نیست. شاید از این نظر بتوان قاانی را خاقانی دیگری خواند.
مهران در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۱۰:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:
منظور مردن جسم نیست بلکه رها شدن از قید و بندهای نفسانی ( مثل حرص و طمع و کینه و نفرت و ... ) و رسیدن به مقام واقعی انسانیت است. (هیچ کس نمیتونه در مورد بودن یا نبودن دنیای بعد با اطمینان حرف بزنه و هرچی که باشه حدس و گمان خواهد بود)
سهیل ابوالقاسمی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۴۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶:
این غزل درست مثل یک الماس میمونه که با دقت و ظرافت خاص تراش خورده و صیقلی شده...
حسن در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۵:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۲:
سلام و تشکر از سایت خوبتون
مفهوم این بیت "عشق است پدر عاشق رمه را
زاینده از او کر و فر من"را نمیدونسم ؟
داستان مختصری هم از "اسحاق نبی (ع)" بفرمایین ممنون میشم.
یه یادی هم از همایون شجریان کنم که باخوندن این غزل تو آلبوم جدیدش مارو مشتاق کرد.
ناصر در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۳۴ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۹۳:
«دو زلفونت بود تار ربابم» هم دیده شده است
غفور محمدزاده در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۰:
خواندمیر داستانی از خواجه حافظ یدین شکل نقل میکند:«روزی شاه شجاع به زبان اعتراض خواجه حافظ را مخاطب ساخته گفت: ابیات هیچ یک از غزلیات شما از مطلع تا مقطع بر یک منوال واقع نشده بلکه از هر غزلی سه چهار بیت در تعریف شرابست و دو سه بیت در تصوف و یک دو بیت در صفت محبوب و تلون در یک غزل خلاف طریقه ی بلغاست.خواجه گفت :آنچه بر زبان مبارک شاه می گذرد عین صدق و محض ثوابست اما مع ذالک شعر حافظ در اطراف آفاق اشتهار تمام یافته و نظم حریفان دیگر پای از دروازه شیراز بیرون نمی نهد.بنا بر کنایت شاه شجاع در مقام ایذا حافظ شده به حسب اتفاق در آن ایام آن جناب غزل فوق را در سلک نظم کشیده که مقطعش چنین است:
گر مسلمانی چنین است که حافظ دارد
وای اگر از پس امروز بود فردایی
و شاه شجاع این بیت راشنید گفت : از مضمون این نظم چنان بر می آید که حافظ به قیام قیامت قائل نیست و بعضی از فقهاء حسود قصد نمودند که فتوا نویسند که شک در وقوع روز جزا کفر است...
حافظ مضطرب گشته نزد مولانا ابوبکر تایبادی که در آن اوان عازم حجاز بود و در شیراز اتشریف داشتند رفت و کیفیت قصد بد اندیشان را عرض نمود.مولانا فرمود که مناسب آن است که بیت دیگر مقدم بر این مقطع درج کنی مشعر به این معنی که فلان چنین می گفت تا به مقتضاء آن مثل که نقل کفر ، کفر نیست از این تهمت نجات یابی.بنا براین خواجه حافظ این بیت را گفته و پیش از مقطع در آن غزل مندرج ساخت:
این حدیثم چه خوش آمد که سحرگه می گفت
بر در میکده با دف و نی ترسایی
ص315-16 ج 3 حبیب اسیر خواند میر
محمد در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۰۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰ - غزال رمیده:
در مصراع «که از خزان گلشن خارها به دیده خلیده»
ظاهراً کلمه «گلش» به اشتباه «گلشن» نوشته شده است. اگر اینچنین است اصلاح بفرمائید.
غفور محمدزاده در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷:
و البته حافظ مرید شیخ الاسلام احمد جامی عارف سده ی 5و 6 بوده است
محمد در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۵۹ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۸ - به مرغان چمن:
در مصراع «چه جای من که از سردی و خاموشی ز مستانم»
ظاهراً کلمه آخر مصراع «زمستانم» است که بین «ز» و «مستانم» یک فاصله هست و ممکن است موجب غلط خوانی شعر بشود.
. دکتر شکوهی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۰۲ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۳۳: