حسین در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۵۳ دربارهٔ قاآنی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:

سلام
این رباعی رو بین رباعیات کسایی همآوردید فکر کنم اشتباه شده بفرمایید که مربوط به کدام شاعر هستش؟!

اجمل " احدی " در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۳۶ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶:

بیت آخر را چنین شنیده ام که متأسفانه نسخه اش را به خاطر ندارم .
به نیک و بد چنان خو کن ! که بعد مردنت عرفی
مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند

اجمل " احدی " در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۱۳ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۲:

با تشکر فراوان از دست اندر کاران این سایت بخاطر این خدمت بزرگ که به تمام فارسی زبان های دنیا کرده اند . در مصراع اول بیت دوم " بروی " آمده که اگر " ابروی " باشد درست است . تشکر

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۳۵ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:

اندیشه گفته شده در این شعر به اندیشه حافظ خیلی نزدیک است از این روست که با نگاه به شیرازی بودن و شعری که در باب تمام شدن رمضان و رسیدن بهار از هردوی این بزرگواران مانده است به نظر میرسد هر دو دوست نزدیک بوده اند نگفته نماند که در کتاب حافظ از نگاه دیگر نوشته اقای علی حصوری چنین فرضی اورده شده است و من گفته اوری کرده ام

Yahya Ataei در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۲۳ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » ساقی‌نامه:

به میخانه آی و صفا را ببین
ببین خویشتن را خدا را ببین
درست است و بیتی که جناب رنجبر پیش از خدا ـوـ آورده، ایراد وزنی دارد.

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۱۹ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:

پرنیان جان واژها از نگاه نگاردن هم جهانی دارند که به چند بعدی دیدن ادبیات کمک میکند افرین به شما

رضا در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۷:

قافیه در مصراع دوم بیت دوم ایراد دارد این ایراد کاملا محسوس می باشد به صورتی که خواننده در اولین خواندن (اگر درست بخواند)متوجه این ایراد می شود.

حامد در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۳۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵۵:

خیلی جالبه من تا قبل ازینکه چاوشی این شعر رو بصورت ترانه اجرا کنه به زیبایی این اشعار پی نبرده بودم.....زنده باد چاوشی...همه شعرا از او راضی باشن!

حامد در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰۴:

کاملا درسته....با صدای محسن چاوشی خیلی قشنگه....کاملا پرمعنی...زنده باد مولوی و چاوشی

حبیب در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹:

بی‌محابا درست است، نه بی‌مهابا

فرشید در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۰۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷ - نالهٔ ناکامی:

صد رحمت به روحت استاد شهریار و افرین بر تو محسن چاوشی

نرگس کاوند در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۵۰ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۲۵ - بلبل و مور:

بسیار عالیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

نیوشا در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶۳:

ممنون از تلاش های بی دریغتان برای این سایت با کمالات من خیلی به دنبال شعر کامل بیتی که شنیده بودم گشتم و به لطف این سایت به صورت بسیار آسان دست یافتم

عبدالمنان فطرت افغانستان در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۵۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۵ - ملاقات پادشاه با آن ولی که در خوابش نمودند:

مرتضی ومجتبی هم خودرسول الله است.

عبدالمنان فطرت افغانستان در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۴۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۵ - ملاقات پادشاه با آن ولی که در خوابش نمودند:

من خیلی معذرت میخواهم منظورشماازامیرالمومنین حضرت علی است اشتباه است به خاطریکه لان لم ینته آیتی است ازاواخرآیات سوره علق وآیه های آخراین سوره همه درمورد ابوجهل است که چطوررسول الله (ص) راآزارمیدادند. من ازمسؤل این سایت خواهشمندم تااینکه کامنت های که به اشعارمولانا بی ربط است درج نکند.

عبدالمنان فطرت افغانستان در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴ - از خداوند ولی‌التوفیق در خواستن توفیق رعایت ادب در همه حالها و بیان کردن وخامت ضررهای بی‌ادبی:

دراین شعرمولانا کسانیکه ازخداوند ناشکری میکند ودرمقابل نعمت های خداوند شکرنمیکند تشبیه به بی ادب کرده است وکسیکه درمقابل نعمت های خداوند ناشکری کند مثل قوم موسی ازتمام نعمت های خداوند محروم میگردد. وفرزند خانواده هم که بی ادبی کند ازتمام نعمتهای خانواده محروم است.

احمد در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:

این بیت مرا به رحمت خداوندی بیشتر امید وار می سازد و من این خلاصه این شعر را بر سنگ قبر پدر مرحومم نوشتم شاید خداوند عنایتی بکند و او را بیامرزد
هر فرض که از من به همه عمر قضا شد
در یک رکعت جمله قضا کردم و رفتم

سعید در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۲۲ دربارهٔ قاآنی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:

به نظرم در مصراع دوم « نشئه » باشد نه نشوه

نادر در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۹:

آتش درینجا به چند معنی آمده اول آتش عشق است. و عشق را عرفا به چهار نوع تقسیم نموده اند عشق خداوند با خود؛ یعنی خداوند از کمال خود عاشق ومعشوق خود است. ودر مظاهر حق همواره بصورت حبیب ظاهر شده و محبوب مخفی بوده مگر بظهورش در اسم اعظم که بظهور محبوب ظاهر شده. قسم دوم عشق ، محبت حق است بسوی خلق خود که عالم وجود دورنمای آنست و ظهور مظاهر مقدسه همه حکایت از آن و حدیث قدسی "کنت کنز...."گویای این حقیقت و مصداق دیگر آن حدیث قدسی"کسی که مرا طلب کند می یابد و هر که مرا یابد میشناسد و هر که مرا شناخت دوست دارد و هر که مرا دوست دارد به من عشق میورزد و هر که به من عشق ورزد من هم به او عشق میورزم ***و هر که را عاشق شوم میکشم.
هر که را بکشم خونبهای او بر من است وهر که خونبهای او بر من باشد "خود نیز خونبهای اویم".
. قسم سوم عشق، محبت خلق بسوی حق است. وأین نیز در نهایت کمال خود، عبارت از فدای جان است و آیه" فتمنوا الموت أن کنتم صادقین" که شهادت حضرت مسیح وحضرت امام حسین نشانه آنست حاکی ازین قسم عشق است. قسم چهارم عشق، محبت خلق به خلق است. زیرا کسی نمیتواند در حب بکمال برسد مگر به خلق او که میبیند محبت داشته باشد. سپند در این ابیات اشاره به هویت فداست و از جنس آتش شدن نفس عبارتست از گذشت او از مراحل طلب، عشق، معرفت، توحید، استغنا ، حیرت است تا بمرحله فنا میرسد واز نفس اثری نمیماند و هویتش همان هویت آتش میشود.

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۳۲ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۷ - برون آمدن سلطان از اصفهان و داستان گویندهء کتاب:

بر روان فخر الین گرگان درود از اندک سخنوران است که فارسی میانه میدانسته و اینجا اشکارا ست