سهیل قاسمی در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۳:
دارم فکر می کنم که «عزم» رقص چه شکلی می تواند باشد! تصور می کنم که عده ای در مجلسی نشسته اند و نگار ِ شاعر تصمیم می گیرد که برقصد. منتها «عزم» حکایت از تصمیمی بسیار جدی و بسیار جدی بودن در تصمیم است. از طرفی عزم، به عزیمت هم مربوط است. با توجه به این که نگار گره در ابرو داشته و به عبارتی اخم کرده بوده، این عزم ِ رقص به نظرم می آورد که میدان ِ رقص میدانی بسیار فراخ و بعید بوده! که نگار، عزم ِ رقص می کند و به یکباره بر می خیزد و «پتکو پتکو» به میدان ِ رقص می آید! و اخم اش را می گشاید و بر دل های یاران گره می افکند!
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۴۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶:
سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود
در خیابانهای بارسلون متوجه شدم واژه خیابان در لاتین via می باشد و در کمال شگفتی به یاد اوردم ما در انگلیسی از ان در معنای "از طریق" استفاده می کنیم که طریق هم به معنای خیابان است !
مثلا وقتی میگوییم via media یعنی از طریق رسانه .
پس via یعنی through یعنی طریق یعنی خیابان .
بعد با خود فکر کردم ایا ممکن است طریق همان through یا طروق باشد ؟!
ادهم در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۰۶ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:
در بیت 5 مصرع اول قید شده است که:
((بالای خود در آینهٔ چشم من ببین))
این مصرع به لحاظ وزن مشکل دارد
به عقیده من می بایست نوشته شود:
((بالای خود در آینهٔ چشمان من ببین))
نگین در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۳۰ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:
لطفا معنی شعر را هم بنویسید
نگین در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۲۹ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا:
خیلی خوب بود ولی میشود معنی شعر را هم بنویسید
علیرضا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۲۷ دربارهٔ رشحه » شمارهٔ ۱۸ - مطلع یک غزل:
به نظر من همون کلمه رحمان در قافیه مصرع دوم درست تر هست چون برمیگرده به مصرع اول و لطف مخاطب در فرستادن مژده ی وصل رو بیان میکنه.
ندا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۱:
معمولا بیت آخر هر شعر ضربه آخر هر شعر است
تفکرو غور درباره وچود الهی آنقدر گسترده است که کنکاش و برداشت ذهنی ما به خیالی (سایه ی محوی) از حقیقت ذات خداست و چقدر زیبا واژه گدا همت استفاده شده که اشاره به عدم تلاش و بسنده کردن ما به همین خیال است و عمق تواضع حافظ به در زمره گدا همت شمردن خود
کلب کوی حیدر در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۵۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۶:
در بیت دوم دلستانان از جایی که نآلیف چاپی اول از جدهایم به من رسیده باید یه صورت جدا گانه یعنی دل ستانان باشد
زهرا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰۶:
عذر میخوام. "خالی مبادا یک زمان لعل خوشت از کان من" یعنی چی؟
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۵۶ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۴۰ - تمثیل در بیان ماهیت صورت و معنی:
بیت :
نه علم است آنکه دارد میل دنیی
که صورت دارد اما نیست معنی
را حافظ اینگونه بیان می کند :
این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
این دفتر بی معنی غرق می ناب اولی
خرقه زهد و خواندن قران بدون درک معانی , صورت و نوشیدن می معرفت معنای دین و معنای علم است .
مولانا نیز در جایی می فرماید :
خاتم ملک سلیمانست علم
جمله عالم صورت و جانست علم
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۵۷ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۴۰ - تمثیل در بیان ماهیت صورت و معنی:
البته همانگونه که شیخ گرانمایه می فرماید این صورت حدیث است و معنای ان این است که اگر دل خانه بت شد و هر چیزی از جمله تایید مردمان و اعتقادات مذهبی و غیر مذهبی و مقام و شهرت و سلامت هر چیزی در ان خانه کرد دیگر فرشته پا در انجا نمی نهد .
علی محمد در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۱۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴:
کش سر بنده پروریدن نیست = که او را قصد رعایت حال زیردستان نیست
هاشمی جویباری در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۵۹ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۰:
دربیت دهم وزن شعری متوازن نیست وترکیب "شجره بیت الصنم" مقبول نازک طبعان نخواهد بود.
محمد علی حاجی زاده کندری در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۴۸ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۱ - در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی:
از پیشنهادهای ادب دوستان بهره بردم
در موردِ "طاووس بهاری را، دنبال بکندند" با در نظر گرفتن دنبال: دنب، دُم=> دُم طاووس بهاری را کندند پس شعر درست می باشد ولی اگر منظور از دنبال، "تعقیب کردن" باشد می تواند به "دنبال بکردند" اصلاح شود.
اما درباره ی"کز دل بزداید، لطفت، بارِ زمانه" نمی تواند "لطف تو"
بجای "لطفت" آید چرا که یک هجا بر وزن مصرع افزوده می شود و از 13 بخش(همچون سایر مصرعها) به 14 می رسد و وزن بر هم میخورد.
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰:
زهد پیدا کفر پنهان بود چندین روزگار
یعنی ان که زهدش را به نمایش می گذارد در حقیقت برای خدا شریک قائل شده چون در درونی ترین لایه های افکارش می پندارد که دیگران هم علاوه بر خدا می توانند منشا اثر باشند یا اصولا دیگران را منشا اثر می پندارد و خدا و زهدورزی تنها وسیله ای برای جلب دیگران است .
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۴ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
مرد تماشای باغ حسن تو سعدیست
دست فرو مایگان برند به یغما
مرد می خواهد که به باغ حسنی و خوان نعمتی برسی و دست درازی نکنی و به تماشای زیبایی خرسند باشی .
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۴ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:
بر سر خشمست هنوز ان حریف
یا سخنی می رود اندر رضا
اشاره به ایه 38 سوره بقره و موضوع هبوط دارد :
قلنا اهبطو منها جمیعا ...
یعنی بعد از اخراج از بهشت رضوان او ایا سرانجام با ما اشتی می کند ؟
روفیا در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۴ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۵۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
از در بخشندگی و بنده نوازی
مرغ هوا را نصیب و ماهی دریا
مرغ و ماهی هر دو در اخر کسره دارند تا وزن شعر کامل شود و معنای نصیب روزی است :
از روی بنده نوازی روزی مرغ هوا و ماهی دریا و همه را در نظر گرفته است .
چراغی در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۴ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۳۶ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۵:
برای نوشتن درس آزادم عالی بودممنون
سیاوش بابکان در ۱۰ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳: