محسن،۲ در ۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۲۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:
ببخشید عزیز دل
پاینده باشید
محسن،۲ در ۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۱۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:
جناب مشهور
گل گفتی ، که این عناوین جز آنکه نویسنده را سبک جلوه دهد کاربرد دیگری ندارد
پایبده باشید
بهرام مشهور در ۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۳۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:
از تمام دوستانی که به دنباله نام نیک خودشان لقب یا القابی اضافه نکرده اند مثل حاجی و کربلایی یا دکتر یا مهندس و از این قبیل القاب ، سپاسگزارم که آنقدر فرهیخته هستند که درک می کنند صرفاً با چسباندن یک لقب ، کسی دارای آن صفت و ویژگی نمی تواندبشود .
بهرام مشهور در ۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۱۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴:
جناب حمید سامانی تمام فرمایش هایتان درست و منطقی است . امید که بدان رفتار نمایند . ممنون از بابت زحمت و دقت شما
بهرام مشهور در ۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۰۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷:
اصل رباعی را که خود نوشته اید درست است . بیهوده آنرا تغییر ندهید
بهرام مشهور در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۴۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:
اصل رباعی را که خود نوشته اید کاملاً درست است و بی جهت آنرا تغییر ندهید .
بهرام مشهور در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷:
اصل رباعی را که خودتان نوشته اید کاملاً درست است
شاهین در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۱۷ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۶:
دهخدا:
1 : [سَ] (عدد، ص، اِ) صد عدد یکصد عدد بعد از 99 : ای آنکه من از عشق تو اندر جگر خویش آتشکده دارم سد و بر هر مژه ای ژیرودکی فری زآن زلف مشکینش چو زنجیر فتاده سدهزاران کلج بر کلجشاکر بخاری به نیم گرده بروبی بریش بیست کنشت بسد کلیچه سبال تو شوله روب نرفت عمارهء مروزی همه عالم ز فتوح تو نگارین گشته ست همچو آگنده به سد رنگ نگارین سیرنگ فرخی
2 : کنایت از عدد بسیار، بی شمار سدمرده حلاج بودن؛ کنایه از: از عهدهء همه کس برآمدن رجوع به صد شود.
صد یا سد تفاوتی نیست
صورت نگارشش در گذشته با س بوده و امروز با ص در هر دو معنی یکیست
رضانیا در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۰:
توجه کنید به بیت سوم
این بیت شاه بیت است. در یک مصرع با سه صفت «صعب٬ بولعجب و پریشان» دنیا را تصویر کرده که همیشه در تاریخ همینگونه بوده: دشواری زنده گی چه ساده چه عرفانی. شگفتی از اتفاق هایی که توضیحی ندارند و در نهایت پریشانی روزگار
اما در نهایت دقت کنید به حالت «زیرک» که «خندان» است. خنده اش را چگونه می بینید مانند آن خنده ی ترسناک پیرمرد بوف کور؟ یا خنده ای خیامی؟
مقایسه کنید با دیگر صفت های زیرک در شعر حافظ.
محسن،۲ در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰:
بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رود به باد
می گوید ، از آنجا که تخت سلطنت سلیمان به فرمان باد حرکت می‌کند یا {تخت سلیمان نیز بر باد می رود و هیچ از آن نمی ماند } تو اگر به هیچ راضی باشی ، جز باد در دست، چیزی دیگری نصیب تو نمی‌شود.
گویا روی سخن حافظ به شیخ ابو اسحق است که اگر خاموش بنشینی و کاری نکنی سلطنت تو ادامه نمی یابد و از دست خواهد رفت
.. در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۵۶ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵۶:
تو نور نور چشمی....
وجود در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۲۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸:
برخیز و بنشین کاملا با هم مناسبت داره و این رو خیام از قصد گفته
منصور قربانی در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۵۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲:
کاش اقبال جامعه به بقیه شعرا هچون خیام میبود .
دکتر امین لو در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۲۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۸ - در رثاء بهاء الدین احمد:
خسر پست را سوار خرد
بدل جیش‌ران نخواهد داد
به نظر من در مصرع اول "خسر" اشکال تایپی دارد و خرد صحیح است. و خرد پست در مقابل خرد سوار است خرد پست یعنی کم عقلی و خرد سوار یعنی خردمندی.
آسمان بی‌معین احمد او
اخرتان را قران نخواهد داد
در مصرع دوم این بیت هم "اخرتان" بای به "اختران" اصلاح شود. مفهوم بیت این است که بدون وجود احمد ستارگان در حالت مقارنه سعد قرار نخواهند گرفت.
صادق آقایی در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۱۸ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش پنجم » بخش ۱ - المقاله الخامسه:
من سالهای زیادی با اشعار عطار مأنوس بوده ام با شرمندگی تمام خدمت دوستان عرض میکنم این اشعار نمی تواند از عطار باشد چون مزهء شعر عطار را نمیدهد. عطار پدر عرفان و اولین است در ادبیات و معرفت. این شعر بسیار ابتدایی ست. عطار بوی مخصوص خود را دارد . اگر کسی از این گفته ناراحت شد به پای بیسوادی من بگذارد چون من سواد دانشگاهی ندارم . شاد باشید
دکتر امین لو در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۵۳ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۸ - در رثاء بهاء الدین احمد:
در نوشته بالا الرحمن درست است و همچنین شدت صحیح است.
دکتر امین لو در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۵۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۸ - در رثاء بهاء الدین احمد:
سرو آزاد را جهان دو رنگ
رنگ مدهامتان نخواهد داد
مدهامتان که در سوره الرجمن هم آمده تثنیه "مدهامه" است. مدهامه هم به معنی دو باغ است که درختان آن از شئت سبزی به سیاهی می زنند.
دکتر امین لو در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۳۷ - در مرثیهٔ سپهبد کیالواشیر:
ای جمال الدین چو اسپهبد نماند
حصن شنذان‌وار جوان بدرود باد
مصرع دوم اشکال تایپ دارد و بدین صورت باید اصلاح شود.
حصن شنذان و ارجوان بدرود باد.
1 - حصن به معنی قلعه و بارو است. 2 - شنذوان : (اِسم خاص ) ناحیتی است پیوسته به بلاد خزران : 3 - ارجوان : . (اِسم خاص ) موضعی است از بلوک استاره از اعمال گیلان (منطقه ای در آستارا) نقل از لغتنامه دهخدا
این بیت نشان می دهد کیالواشیر که این قصیده در مرثیه او سروده شده فرمانده سپاه دو ایالت فوق بود. فحوای قصیده مبین آن است که وی در جوانی فوت نموده و خاقانی این قصیده را در سوک او و به عنوان تسلیت به پدر متوفی حوان سروده است.
سامان در ۶ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۰:
باد به دست داشتن کنایه از دست خالی بودن است اما حضرت حافظ آن را به معنای «باد را تحت کنترل داشتن» آورده است. حضرت میفرماید «اگر دل به هیچ بسپاری یعنی هیچ نخواهی و از حدیث سود و زیان بگذری، در آن مقامی که تخت سلیمان نیست و بی ارزش می شود یا در آن مقام که تخت سلیمان بر گرده باد می رود، تو باد را تحت فرمان یا کنترل خواهی داشت.»
عاطفه در ۶ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۵: