محمد در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۲۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۳ - تو بمان و دگران:

این شعر رو استاد کریم صماوی به آواز بیاد کرد خواندن و واقعا حق مطلب رو ادا کردن

رهگذر در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۱۵ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:

با درود فراوان
در اشعار بزرگان شعر فارسی رمزها و رازهای بسیاری نهفته است.در این غزلِ جناب سعدی نیز در هر بیت یک راز وجود دارد.
همانطور که میدانیم خلقت حضرت آدم حدود 5 هزار و دویست سال قبل بوده است.اما موجوداتی دیگر به نام انسان نما وجود داشتن که خلقت آنها به دویست میلیون سال قبل برمیگردد.و در 11 گروه تقسیم بندی میشوند که گروه انسان خالص از نسل حضرت آدم در گروه 9 تقیسم بندی شده است راز بیت جناب سعدی اینست که میفرماید (9همین لباس زیباست نشان آدمیت..)منظور همون گروه 9ام میباشد.در میان این گروها موجودی به نام دیو بیشترین شباهت ظاهری را با انسان دارد که با ازدواج فرزندان حضرت آدم با دیو گروه بعدی به وجود میاید و متاسفانه خلوص ژن انسان تغییر پیدا میکند.(مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی).در نسل های بعد انسان هایی وجود داشت که ژن حضرت آدم و فرزندان او را داشتند و انسان خالص بودن و انسان های وجود داشت که ژن حیوانی در وجودشان بود و هست و صفات حیوانی مثل خوردن خشم خواب شهوت و درنده خویی دارند.جناب سعدی میفرماید انسان میتواند به مرحله ای برسد که خدا را ببیند و این نشان میدهد که انسان از ملائک بالاتر است.(بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت).یک نکته ریزی که جناب سعدی میفرمایید اینست که کسی که متوجه این مسئله شد میتواند خود را اصلاح ژن کند(اگر این درنده خویی ز طبیعتت بمیرد)یا (به در آی تا ببینی طیران آدمیت).جناب سنایی نیز میفرماید (دلا تا کی در این زندان فریب این و آن خوری/یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی)
جناب سعدی در مصرع آخر میفرماید من هم بیان آدمیت را از یک آدم شنیدم که احتمالا منظورش حضرت مولاناست.
حضرت مولانا نیز میفرماید
از جمادی مردم و نامی شدم/وز نما مُردم و به حیوان برزدم
مُردم از حیوانی و آدم شدم/پس چه ترسم کی ز حیوان کم شدم
حمله ای دیگر بمیرم از بشر/تا بر آرم ز ملائک پر و سر.

محمد عارف شهیدانی در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۰۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:

با سلام
این شعر زیبای حضرت حافظ با نوازندگی و سرپرستی استاد محمدرضا لطفی و آواز آقای محمد معتمدی همراه با همنوازان شیدا در آلبوم وطنم ایران اجرا شده است در صورت امکان به قسمت <> اضافه فرمایید.
با تشکر

همیرضا در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۰۷ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۲:

در کانال تلگرام دکتر محمد مرادی در این مطلب اشاره شده:
«
یکی از مجموعه های نفیس فرهنگی و ادبی که دو دهه ی پیش نخستین بار بر محققان ادبیات رخ نشان داد، نسخه ای است از مجموعه ای به نام #سفینه_تبریز که چنان که از #ترقیمه های متعدد پایان رساله ها بر می آید، در محدوده ی زمانی 721 تا 723 هجری کتابت شده است.
این مجموعه در برگیرنده ی چندصد رساله در حوزه های گوناگون فرهنگی و ادبی است و گستردگی آن سبب شده تا کنون جز تصحیح چند رساله از آن، تنها به صورت عکسی منتشر شده باشد؛ هرچند یادداشت ها و مقالاتی با بهره گیری از این اثر نفیس نگاشته شده است.
یکی از بخش های این سفینه (ورق 291تا297) کتابی است در 12 باب که در آن 400 رباعی از اوحدالدین کرمانی شاعر عارف قرن های ششم و هفتم درج شده است. این مجموعه علاوه بر پژوهش های مربوط به #اوحدی_کرمانی، از منظر بررسی نسبت برخی از #رباعی_های_سرگردان نیز می تواند مفید باشد. برای مثال تعداد قابل توجهی از رباعیات این گزیده، در دیگر دیوان ها و نسخ نیز یافت می شوند که می توان با در نظر گرفتن قدمت این مجموعه، درباره ی آن ها نیز اظهار نظر کرد.
در این یادداشت کوتاه به برخی از این رباعی ها اشاره می کنیم:
»
…
«2_ رباعی دیگر، این است:
گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
کو صبر و چه دل، کآنچه دلش می خوانند
یک قطره ی خون است و هزار اندیشه
این رباعی در برخی نسخ دیوان #خاقانی، به نام او نیز ثبت شده و از این منظر نیازمند بررسی و تحقیق بیشتر است؛ اما نکته ی جالب این است که در برخی نسخ دیوان #حافظ به نام او ثبت شده و بسیاری این رباعی را به نام حافظ نقل کرده اند؛ حال آنکه حافظ (متولد حدود 726) است و سفینه ی تبریز پیش از حیات او کتابت شده است؛ پس به قطع(فارغ از مباحث سبکی) این شعر نمی تواند از حافظ باشد. »

همیرضا در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۰۶ دربارهٔ حافظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷:

در کانال تلگرام دکتر محمد مرادی در این مطلب اشاره شده:
«
یکی از مجموعه های نفیس فرهنگی و ادبی که دو دهه ی پیش نخستین بار بر محققان ادبیات رخ نشان داد، نسخه ای است از مجموعه ای به نام #سفینه_تبریز که چنان که از #ترقیمه های متعدد پایان رساله ها بر می آید، در محدوده ی زمانی 721 تا 723 هجری کتابت شده است.
این مجموعه در برگیرنده ی چندصد رساله در حوزه های گوناگون فرهنگی و ادبی است و گستردگی آن سبب شده تا کنون جز تصحیح چند رساله از آن، تنها به صورت عکسی منتشر شده باشد؛ هرچند یادداشت ها و مقالاتی با بهره گیری از این اثر نفیس نگاشته شده است.
یکی از بخش های این سفینه (ورق 291تا297) کتابی است در 12 باب که در آن 400 رباعی از اوحدالدین کرمانی شاعر عارف قرن های ششم و هفتم درج شده است. این مجموعه علاوه بر پژوهش های مربوط به #اوحدی_کرمانی، از منظر بررسی نسبت برخی از #رباعی_های_سرگردان نیز می تواند مفید باشد. برای مثال تعداد قابل توجهی از رباعیات این گزیده، در دیگر دیوان ها و نسخ نیز یافت می شوند که می توان با در نظر گرفتن قدمت این مجموعه، درباره ی آن ها نیز اظهار نظر کرد.
در این یادداشت کوتاه به برخی از این رباعی ها اشاره می کنیم:
»
...
«2_ رباعی دیگر، این است:
گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
کو صبر و چه دل، کآنچه دلش می خوانند
یک قطره ی خون است و هزار اندیشه
این رباعی در برخی نسخ دیوان #خاقانی، به نام او نیز ثبت شده و از این منظر نیازمند بررسی و تحقیق بیشتر است؛ اما نکته ی جالب این است که در برخی نسخ دیوان #حافظ به نام او ثبت شده و بسیاری این رباعی را به نام حافظ نقل کرده اند؛ حال آنکه حافظ (متولد حدود 726) است و سفینه ی تبریز پیش از حیات او کتابت شده است؛ پس به قطع(فارغ از مباحث سبکی) این شعر نمی تواند از حافظ باشد. »

منیژه کشاورز در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۰۹ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۸ - در شکایت از حبس و بند و مدح عظیم الروم عز الدوله قیصر:

صحرا صحرا سترگ‌تر خواهد شد
گرگی که نمرد گرگ‌تر خواهد شد
گیرم همه‌عمر، سنگ‌پرتاب کنید
این کوه فقط بزرگ‌تر خواهد شد
#محمد_رهام

یاسی در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۹:

مرد و زن گر به جفا کردن من برخیزند
گر بگردم ز وفای تو نه مردم که زنم
از سعدی بزرگ متعجب هستم که چرا اینقدر زن را کوچک میشمرده ، البته این تنها بیتی نیست که زن را بی ارزش نشان داده . در گلستانش هم فراوان دارد

استاد در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۸۹:

وزن بیت حاضر یکی از کمیاب ترین اوزان عروضی است که حتی در عروض سنتی نامی نداره لکن از خوش آهنگ ترین اوزان دوری میباشد و تعجب میکنم چرا اسلاف ما به اون توجه خاصی نداشتن

استاد در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۷:

سالار عقیلی خیلی قشنگ خونده ولی همایون هم قشنگه . حلال دانلود کنید

نگین کشاورز در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل
شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد
هرکو نکند فهمی زین کلک خیال انگیز
نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار
صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد
در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود
کان شاهد بازاری وین پرده نشین باشد
این نیست که حافظ را رندی بشد از خاطر
کان سابقه پیشین تا روز پسین باشد
حافظ

پژمان در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱:

سلام دوستان در مصرع چهارم با توجه به اینه در بعضی نسخ به جای خوبرویان ماه رویان امده است و باتوجه به اینکه حافظ بسیار از ارایه ایهام اسفاده میکند احتمال ندارد که ماه رویان درست تر باشد چون در اون صورت با مهر ایهام تناسب ایجاد میکند؟

سپهر در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶:

در پاسخ به برخی دوستان که فرمودند نظرات و حاشیه های حاضر بی برهان و مدرک است، بگویم که آیا در باب شعر مدرک مورد نیاز است، آیا زیبایی هنر آن نیست که بتواند در عین گنگی در معانی و مفاهیم در آن، یک مفهوم شخصی بیابیم و با فرض خود نظر داده و عالم شعر را بیشتر کشف کنیم، آیا وجوه این کرات شعری هر یک به کمالش نمی افزایند؟ شما را نمیدانم ولی به نظر من نیمی از هدف یک شاعر تشکیل حاشیه هایش در گنجور بوده، واکاوی نکردن حواشی هنر از جمله زندگی هنرمند از همان جنبش هنر برای هنر شکل گرفته است، و این از نظر هر شخص میتواند متفاوت باشد، ممکن است من نوعی هنر را از آن هنر بدانم ولی دیگری خیر، مهم آن است که معلومات خود را ارتقا بخشیم و با دید هنر جوبیانه به موضوع نگاه کنیم، و سپس بحث را ادامه دهیم، چون بحث در این مباحث بسی سودمند است. البته که نظرات فرومایه توهین بر افکار شاعر است، مانند جایی که شاعر هیچ اشاره ای به الهی بودن یا پسر بودن یا حتی دختر بودن معشوق نکرده (که بعید میدانم دختر نبوده باشد) کل اندیشه خود را صرف یک جنبه محذوف کنیم.

محمد در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۳۹ دربارهٔ حافظ » ساقی نامه:

منظور از دوتایی ، ضرب دوتایی(اصطلاحی در موسیقی ایرانی) که طرب انگیز پ مفرح است می باشد و منظور از “تایی” ضرب یک تایی در موسیقی ایرانیست.

علی‌اکبر مصورفر در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۱۳:

وزن صحیح این شعر فعلاتُ فع‌لن است و برخلاف پاسخی که برای آقای طبیب‌زاده نوشته‌اند، وزن در جدول اوزان تصحیح نشده است.
---
پاسخ: همچنان که از متن حاشیهٔ ایشان مشخص است وزن شعر پیشتر غلط و چیز دیگری ثبت شده بوده که تصحیح شده. منتهی برای آن که مشکل شما هم حل شود ثبت وزن را به شکل «متفاعلاتن متفاعلاتن» تغییر دادیم.

محمود در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سی‌ام:

باسلام. از شواهد زیادی در خود متن شعر واضح است که مولانا این شعر را در وصف امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام سروده است. سپاسگزارم

امیر در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۲۸ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵:

زاهدی به میخانه, سرخ رو ز می دیدم
لطفا اصلاح فرمایید.

سمیه سیاوشی در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۶ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » چهارپاره‌ها » کسری و دهقان:

تنها انگیزه هایی که بوی خدا و بزرگی میدهند پایدارند و جوان و شاداب و چه بزرگوار مردی که بی هیچ چشم داشتی میبخشد همانطور که به او بخشیده شد

نادر در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۲۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:

با توجه به نکاتی که قید کردید لفظ "برو بمیر " نوعی امر به معروف است و اصلا از گوینده نباید دلخور بشیم >¤<

علی ۸۲ در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۲۲ دربارهٔ هلالی جغتایی » غزلیات » شمارهٔ ۴۹:

با عرض سلام، در مصرعی که آمده: آن جوان خوبرو و آن مرشد کامل کجاست اگر دقت داشته باشیم که واژه آن وزن عروضی این مصرع را به هم می ریزد و اضافی است لذا به نظر میرسد با حذف آن مصرع خوش آهنگ تر و مطابق با وزن عروض کل شعر خواهد بود.

خادم در ‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۴۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸۳:

مردی، کرم زآغاز گو : یعنی اگه مردی. داستان و قصه «کرم» را از اول دوبازه تعریف کن.
یا اگه چرعت داری یه بار دیگه بگو ببینم چی گفتی.
مثال : مردی، وایسا | مردی ، جلو روش بگو | و غیره.
در ضمن آن آقایی که اسم من برای خودش برداشته دروغ می گوید ، مولانای اصلی خود بنده هستم