محمد متین غفوری در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۳۷ دربارهٔ اقبال لاهوری » اسرار خودی » بخش ۱۹ - الوقت سیف:
اشاره به کلام امام شافعی:الوقت کالسیف ان لم تقطعه قطعک
محمدرضا در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۲۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۲۵ - گفتار اندر پرهیز کردن از صحبت احداث:
سوال از نگار
یعنی در زمان سعدی ارتباط با نادان نوخاسته امری معمول بوده ؟
نونا در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۴۳ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۳۹ - گفتار اندر ملاطفت با دشمن از روی عاقبت اندیشی:
اگر سر نهد بر خطت سروری
چو نیکش بداری نهد دیگری
معنی این بیت را کسی می‌‌داند
حسین مطهری در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳۵:
منی بیت سوم جیست
امیرعلی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸۷:
این شعر رو استاد شجریات دو یار خوانده یکی به صورت تصنیف در کنسرت لندن یکی هم به صورت اواز در مراسمی خصوصی که اون اواز فقط اون نوایی که تو اون مراسم خصوصی خوندن رو گوش بدید تا ببینید اوج اینشعر کجست و چه کسی به بهترین نحو هر شعریر رو میخونه
محمدرضا در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۵۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۲۴ - حکایت:
پریچهره ای بود محبوب من
بدو گفتم ای لعبت خوب من
این چگونه رابطه ای است؟؟؟؟
حسین شنبه‌زاده در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۵۴ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۰ - رشید الدین وطوط در مدح خاقانی قصیده‌ای مشتمل بر سی و یک بیت سرود و برای او فرستاد که اولش این است «ای سپهر قدر را خورشید و ماه وی سریر فضل را دستور و شاه» «افضل الدین بوالفضایل بحر فضل فیلسوف دین فزای کفرکاه» خاقانی در جواب وی گفته است:
به حمیدرضای عزیز و گرامی:
پیداست تصور صحیحی از عروض ندارید قربان. تقطیعاتی که نوشتید نه که به نظرِ من اشتباه باشه، بلکه واقعاً اشتباهه. منو نمی‌شناسید و ممکنه فکر کنید سوادم نمی‌رسه؛ بنابراین صورتی رو که من پیشنهاد می‌کنم، و صورت پیشنهادیِ خودتون رو، به هر عروضی‌دان معتبری که قبولش دارید (شامل شاعران برجسته یا استادان دانشگاه‌های معتبر) نشون بدید و نتیجه رو پیش خودتون محفوظ بدارید. پای زبان روسی و غیره رو نمی‌دونم چرا وسط کشیدید. البته حدسی می‌زنم، اما گفتنش خارج از ادبه. به‌هرحال این زبان‌ها هر تلفظی داشته باشن ربطی به خوانش عروضی فارسی نداره.
خوانش مصرع ششم فقط به این شکل درست درمیاد: اگر مرا نِدیِ... الخ.
یعنی به سیاق عربی و به دلیل اختیار شاعری، ندا رو بخونیم نِدیٖ.
nēdyē
و مورد بعد، هم بر اساس تصحیح استاد مرحوم سجادی (زوار، تهران، 1382)، هم به لحاظ عروض، هم معنا، ایراد تایپی داره و «ببند» درسته؛ که تمام مشکلات رو حل می‌کنه و نیاز به این‌قدر زورچپون کردنِ الفاظ در تقطیعی که از خودتون ساختید و به‌کلی بی‌معناست نداره.
با احترام فراوان و تشکر.
همایون در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۰۴:
این غزل مانند یک بیانیه و مانیفست است که در آن جلال دین آشکار میکند که با آمدن شمس و دوستی با او یک فرهنگ کاملن نوینی پایه گذاری میشود
زیبایی و عشق تعریف تازه ای پیدا میکند، راه نویی و وهروان نویی و عرفان و تصوف تازه ای پدیدار میگردد که تا کنون نبوده است و اگر هم بوده در دیگری باز شده است و روش کارآمد و برنامه ای جهانی برای انسان و هستی ارمغان آورده شده است
ایرج در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۳۸ دربارهٔ عبید زاکانی » موش و گربه:
بابت زحماتی که میکشید سپاسگزارم.
عدنان العصفور در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۰۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۹ - سفر فریدون و سپاهش از اروندرود تا بیت‌المقدس پایتخت ضحاک:
گنگ دژ هوخت را ساخته ماردوش یا فریدون و یا جمشید میدانند - - اژدهاک بیور اسپ - و یا دهاک بیور اسپ است -
عدنان العصفور در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۵۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۹ - سفر فریدون و سپاهش از اروندرود تا بیت‌المقدس پایتخت ضحاک:
در شاهنامه دو گنگ دز است یکی ساخته و پرداخته سیاوش است خراسان یا ختن یا پهله ایست پارسی در سرزمین ترکان اما سیاوش ساخت و دیگر در شام است که تازی همی خانه پاک دان و انرا گنگ دژ خوخت گویند گنگ دژ هوخت گفتند و نه هودج - هودج از لغزش نویسندگان نسخه شاهنامه بوده و نه گفته فردوسی -
همی گنگ دژ هوختش خواندند
به خشکی رسیدند سر کینه جوی
به بیت‌المقدس نِهادند روی
که بر پهلَوانی زبان راندند
همی «کَنگْ دِژْ هوخْتَ» ش خواندند
Sdf در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۲۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴ - جلوه جواله:
بیت چهارم،به نظرم قاصد آه باشه نه قاصد راه،البته نظرمه!
احمدعلی غلامی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۱۸ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۴۲:
با توجه به غزل لسان الغیب حافظ:
بنال بلبل اگر با منت سر یاریست
که ما دو عاشق زاریم و کار ما زاریست ......
می توان گفت لسان الغیب حافظ این غزل را به استقبال از غزل خواجو کرمانی ساخته و پرداخته است. غزل حافظ در 10 بیت و بسیار روان و دارای تشبیهات دلنشین است و حافظ در چند بیت از این تشبیهات بهره برده و در مقام مقابله با خواجو برآمده است.
1399/09/02
محمود علی اصغری در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۰۷ دربارهٔ شاطر عباس صبوحی » دوبیتی‌ها » فال قهوه:
یاقوت لب لعل تو مر،جان مرا قوت...
...قربان وفاتم به وفاتم گذری کن...
این سروده رباعی نیست و اصلا"منسوب"به شاطرعباس صبوحی هم نیست.
این ابیات، بیت دوم و هفتم غزلی است از دیوان مخلص کاشانی.
محسن در ۴ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۳۲:
البته به همین شکل هم اگر "که آن" رو به صورت سر هم ("کان") بخونیم. مصرع سه روی وزن میاد و معنای بهتری هم خواهد داد. با تشکر
مهدی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۵۳ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۸۹ - شاهین و ماهی:
این شعر را زیب‌النسا بنگش (Zeb Bangash) سراینده پاکستانی خوانده است.
پیوند به وبگاه بیرونی
فاطمه حاج حسینی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰:
به نظرم در بیت دوم واژه چون اول به معنی چگونه است، پس باید (چوون )تلفظ شود و چون دوم (چُن) به معنی زیرا
دیدم تلفظ ها متفاوت بود فکر کردم درستش باید این باشه.
حتی در بیت چهارم به نظرم تلفظ درست (چوون) باشه ، بیشتر معنی میده.
غلامعلی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵:
به نظر میرسد خطاب خواجه حافظ در خصوص مصرع اول، خطاب عام است و توصیه همگان به کاشتن درخت دوستی است و خود کاشتن درخت دوستی از همان ابتدای کاشت شما به مقصود رسیده‌اید و در حقیقت کام دل به ثمر نشسته است. در مصرع دوم خطاب ایشان به دیگران است که اگر چه این نهال توسط دیگران کاشته شده، توصیه به کندن آن از ریشه نموده است و توصیه به رفع اختلاف و ایجاد مودت و دوستی است هرچند شما در آن اختلاف و دشمنی نقشی نداشته باشید.
علی در ۴ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۱ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۲۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۷۰:
سلام،به نظر میرسد مصرع دوم از نظر وزن مشکل دارد.
فرخ مردان در ۴ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۴۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » منوچهر » بخش ۱۲: