عباسی-فسا @abbasi2153
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۶:
عجیب است چگونه برخی دوستان با استناد به این مصرع، سخن را از سعدی نمی دانند
خوشا و خرما آن دل که هست از عشق بیگانه
شاید این دوستان، خوشا و خرما را در حالت دعایی و آرزو خوانده اند اما چنین نیست
سعدی می گوید آن دل که از عشق بیگانه است خوش و خرم است به مصرع بعد توجه کنیم
که من تا آشنا گشتم دل خرم نمی‌بینم
سعدی به درستی می فرماید دلی که عشق در آن نیست خوش و خرم است ولی من از وقتی با عشق آشنا گشتم دلم شاد و خرم نیست
مگر جز این است که عشق همراه با غم است غمی که عاشق آن را با هیچ شادی عوض نمی کند
تا خار غم عشقت آویخته در دامن
کوته نظری باشد رفتن به گلستان ها
که شنیدی که برانگیخت سمند غم عشق
که نه اندر عقبش گرد ندامت برخاست
آب حیات من است خاک سر کوی دوست
گر دو جهان خرمیست ما و غم روی دوست
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۷ دی ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۲۱ در پاسخ به امیر یحیایی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۴:
در این صورت وزن کامل از بین می رود
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۶ دی ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۵۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۴:
سلام
مدتی است نمیشه اجراهای خصوصی را اضاف کرد
امشب سعی کردم و اشتباها یک قطعه از آلبوم آه باران ثبت شد که حذف بفرمایید
این اجرای خصوصی را در بخش اجراها ثبت بفرمایید
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۱۷ در پاسخ به AJS Saddiqi دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷:
سلام
این نظم از مولانای بزرگ نیست
سبک نوشتار حتی به مولانا در ضعیف ترین حالت هم ارتباط ندارد
از کارهای جدید است که به اسم بزرگان منتشر می کنند و بعدا معترض میشن که این شعر از من است به جهت معروف شدن
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۳۱ در پاسخ به ایران دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
عارف یعنی چه؟ یعنی این که یکی را با سیاست بالا ببرند و عارف بخوانند؟
شما سخن سعدی را مال حرام می دانید؟ مال حرام یا از دزدی است یا از رونوشت برداری بی حساب از دیگران
اگر مال حرامی هم باشد از آن کسی است که سخن بزرگی را برمی دارد و به نفع خود تغییر و تصرف در آن انجام می دهد.
تاریخ بشر سخن سرایی به شیرینی و شیوایی سعدی را به خود نخواهد دید
لطفا اگر حرف زدن بلد نیستید حداقل حرف نزدن را تمرین کنید
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۱۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱:
درود
چقدر کار با گنجور سخت شده مخصوصا در معرفی آهنگ ها
اجرای خصوصی آیینه اوهام که جدیدا منتشر شده را نمیشه معرفی کرد و فقط آلبوم های رسمی دیده می شوند
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۱۲ در پاسخ به مصطفی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:
درود بر شما
البته بنده ندانستم چه شباهتی بین این دو غزل وجود دارد جز این که هر دو غزل هستند و با حروف فارسی نوشته اند
حداقل بهتر بود می فرمودید این شعر وحشی بافقی شبیه شعر خداوندِ سخن است چون سعدی در قرن هفتم و وحشی در قرن دهم می زیسته اند
شاد زی
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۱۲ در پاسخ به شاهین شیرزادی دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۱۶:
دقیقا درست فرمودید
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۳ تیر ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۱۳ در پاسخ به فریبرز عبدالوهابی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۶:
حیف شد که ما در زمان مولانا نبودیم که بهش تذکر بدهیم
مصرع آخر هم دچار مشکل وزن می شود به علاوه اصلا معنا نداره
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۴ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۰۲:۳۳ در پاسخ به آرش دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:
نقد و سؤال کردن معنای خاص خودش را دراد. کجای حرف آن آقا سؤال بود؟
آن بنده خدا چنین اظهار فضل فرمودند که استاد جفت پا رفته تو شعر (همین نشان می دهد چقدر با ادب و ادبیات آشنایی داره)
دیگری از روی حقد و اعتقادات نوشت استاد یاد شب های ... (من نمی توانم تکرار کنم این زشتی های آقایان)
آن وقت شما به این ها می گویید نقد و نظر؟
علاوه بر آن مگر این تصنیف در دسترس نیست؟ آنهایی که آمدند اعتقاداتشان را پهن کردند بروند گوش کنند بعد نظر بددهند
بخواهید یا نخواهید استاد دقیقا در جایگاهی قرار گرفته که هرچه بدی در باره ایشان گفته شود بیشتر شناخته می شود
جایگاهی که خاص سعدی و حافظ است
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۴ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۰۲:۰۳ در پاسخ به انوش دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:
سلام عزیز جان
شما چگونه کلمه چنبر را شهوت شنیدید؟
شاید هم اصلا گوش نکردید و در جمعی کسی اظهار نظری کرده و در اینجا بازگو نموده اید.
همانگونه که نظر دادن در باره سعدی و حافظ و مولانا بدون آگاهی، عاقلانه نمی باشد در باره موسیقی نیز چنین است.
قابل توجه دوست عزیزی که ظاهرا کلمه دکتر جزء نام شناسنامه ایشان است:
استاد شفیعی کدکنی (که احتمالا از دکتر ترابی کمتر می فهمد) می فرمایند: استاد شجریان در موسیقی جایگاهی دارند که حافظ در غزل دارد و من ناآشنای به موسیقی در جایگاهی نیستم که در باره ایشان نظر بدهم
باید اول فکری به حال گوش ها کرد و بعد نظر داد
هوش را بگذار وانگه هوش‌دار
گوش را بر بند وانگه گوش دارنه نگویم زانک خامی تو هنوز
در بهاری تو ندیدستی تموزاین جهان همچون درختست ای کرام
ما برو چون میوه‌های نیمخامسخت گیرد خامها مر شاخ را
زانک در خامی نشاید کاخ را
ایام عزت مستدام
چو خواهی که نامت رود در جهان ....
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۰۲:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۰:
دامن دوست به دنیا نتوان داد از دست
حیف باشد که دهی دامن گوهر به خسی
کلمه دامن در اینجا با دو معنا به کار رفته است کاری که سعدی زیاد با کلمات انجام می دهد
در مصرع اول دامن از دست دادن و رها کردن دامن دوست منظور است یعنی دامن دوست را نمی توان رها کرد حتی اگر دنیا را در مقابل آن بدهند.
در مصرع دوم دامن به معنی دیگری است. جلوی لباس که آن را از چیزی مانند گل یا گوهر یا ... پر کنند
حیف باشد که یک دامن پر از گوهر و جواهر را به خسی بدهی یعنی با یک چیز بی ارزش مثل دنیا معامله کنی
(دوست گوهر است و دنیا خس)
برای روشن تر شدن معنای دامن در مصرع دوم این سخن دیباچه سعدی راهنمای خوبی است:
بامدادان که خاطر باز آمدن بر رای نشستن غالب آمد دیدمش دامنی گل و ریحان و سنبل و ضیمران فراهم آورده
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۱۳ در پاسخ به پدرام دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱:
چو ماه نو ره بیچارگان نَظّاره
زند به گوشه ابرو و در نقاب رود
دوستانی که نَظّاره را به معنی زار و نحیف گرفته اند توجه داشته باشند که آن کلمه اگر وجود داشته باشد باید با «ز» نوشته شود
نَظّار اسم مبالغه است یعنی کسی که زیاد نگاه می کند و هرگاه با تاء کثرت بیاید (نَظّارة) مبالغه مضاعف دارد البته در موقع خواندن تاء به صورت ه خوانده می شود.
معشوق مانند هلال ماه است در دید دیگران کم فروغ و ناپیدا و فقط برای افرادی که چشم تیزبین دارند قابل مشاهده است آن هم به لحظه ای .
افرادی که بسیار نظاره گر آسمان عشق هستند تا هلال روی دوست را رؤیت کنند در یک لحظه هلال مانند ابرویی نازک راه چشمشان را می زند و دوباره در نقاب و ناپیدایی می رود و گاه ممکن است دیدن آن نه واقعی که بر اثر توهم باشد.
آنها که در شب اول شوال به دنبال هلال گشته اند این تجربه را دارند که گاه چیزهایی باعث توهم می شوند و شخص خیال می کند هلال را دیده و آنها هم که می بینند یک لحظه در دیدشان می آید و دوباره در محاق و نقاب می رود
مثنوی معنوی:
ماه روزه گشت در عهد عمر
بر سر کوهی دویدند آن نفر
تا هلال روزه را گیرند فال
آن یکی گفت ای عمر اینک هلال
چون عمر بر آسمان مه را ندید
گفت کین مه از خیال تو دمید
ورنه من بیناترم افلاک را
چون نمی‌بینم هلال پاک را
گفت تر کن دست و بر ابرو بمال
آنگهان تو در نگر سوی هلال
چونک او تر کرد ابرو مه ندید
گفت ای شه نیست مه شد ناپدید
گفت آری موی ابرو شد کمان
سوی تو افکند تیری از گمان
چون یکی مو کژ شد او را راه زد
تا به دعوی لاف دید ماه زد
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۲ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۶ خرداد ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۴۸ در پاسخ به صادق آقایی دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش پنجم » بخش ۱ - المقاله الخامسه:
جناب آقایی عزیز درود بر شما
حق دارید چون غزلیات را بیشتر خوانده اید و همیشه غزل شیرین تر و ژرف تر است اما این مثنوی است و کاربرد دیگر دارد
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۳ سال قبل، جمعه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۳۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶:
در برنامه گل های 106 که در راک اجرا شده است استاد شجریان این بیت را هم می خوانند
شادی یار پریچهره بده باده ناب
که می لعل، دوای دل غمگین آمد
حتما ایشان به نسخه ای دسترسی داشته اند که این بیت در آن بوده است و اتفاقا بیت ضعیفی هم نیست
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۳ سال قبل، سه‌شنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۰۶:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
شب فراق نخواهم دواج دیبا را
که شب دراز بود خوابگاه تنها را
دوستان به درستی فرمودند که دو شکل در اینجا صحیح است:
شب، دراز: دراز در اینجا خبر یا گزاره است. (یعنی شب، دراز است)
شب‌دراز = با هم یک ترکیب مزجی است و با نیم فاصله باید نوشته شود (خنجر ، تیغ و خارهای بلند و بُران)
هرچند در اینجا «شب‌دراز» به صورت ترکیب (معنای دوم) صحیح تر می نماید
اما اگر به معنی اول در نظر گرفتیم باید پسوند «گاه» در ترکیب «خوابگاه» معنای زمانی بدهد زیرا بحث از زمان خواب است: شب، در زمانِ خوابیدنِ شخصِ تنها، طولانی است.
اما اگر به معنی دوم در نظر گرفتیم باید پسوند «گاه» در ترکیب «خوابگاه» معنای مکانی بدهد زیرا بحث از مکان خواب است: جای خوابِ کسی که تنهاست، مانند تیغ و خار و شمیر است.
تسلط عجیب سعدی بر واژه های زبان پارسی، اعجازگونه است. بنده اگر معجزه ای در جهان آفرینش بشناسم، وجود سعدی است و بس
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۳ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:
سلام خدمت دوستان عزیز خصوصا جناب آقای اکبر (خان گل)
فرمودید باید بررسی شود که کلمه چوپان از چه زمانی وارد ادبیات فارسی شده است
بررسی سختی نیست داخل همین گنجور در بخش مولانا سرچ بفرمایید موارد متعددی استفاده شده است
نشاید بره را از جور چوپان
ز چوپان جانب گرگان رمیدن
که این چوپان نریزد خون بره
که او جاوید داند پروریدن
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۳ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹۸:
در بیت
إذا غاب غبنا، و إن عاتعدنا
بنده هرچه سعی کردم برای عاتعدنا ریشه ای بیابم نشد که نشد
با توجه به فعل قبلش که غاب/ غِبنا است این هم باید عادَ/عُدنا باشد
چون غایب شود غایب شویم و چون بازگردد بازگردیم
مصرع بعد هم مکمل همین بحث است
کذا عادةالشمس فوق‌الذراری
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۳ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۳۰ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۱۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۵:
بدون هیچ شرح و توضیحی نه تنها زبان بلکه قلب هم توقف می کند از این همه زیبایی در کلام
خداوندگار سخن برای سعدی کم است
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۳ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۰۹ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش پنجم » بخش ۱ - المقاله الخامسه:
سلام و درود
در بیت 21
دو آیینه است عش و دل مقابل
که هر دو روی در روی‌اند از اول
حرف قاف در کلمه عشق تایپ نشده که البته در این حجم کار جا افتادن یک حرف بسیار طبیعی استسپاس