حرف آخر قافیه

شماره ۱: آسمان داد فخرالملک خورشید زمین - ای جهان را عهد انصاف تو ایام شباب

شماره ۲: ثبت فرمای تا شوی واقف - بی توقف ز نام آن محبوب

شماره ۳: بخدائی که بی ارادت او - سرورا برگ خوش خرامی نیست

شماره ۴: کافی دین و دولت ای صدری - که جنابت سپهر آیاتست

شماره ۵: ای اختر آسمان سمندت - چرخ از شرف تو در و بالست

شماره ۶: ای خداوندی که دائم پیر چرخ - همچو دولت در هوای جاه تست

شماره ۷: تاج دین و دولت ای صدری که گرد موکبت - دیده افلاک و انجم را مکحل می‌کند

شماره ۸: زهی دین پروری کاندر بنانت - سپهر دولتست و اختر داد

شماره ۹: پناه تیغ و قلم آفتاب مشرق ملک - توئی که نور تو خورشید را بپوشاند

شماره ۱۰: آن شنیدی که خار در گلزار - گل خوشبوی را برادر خواند

شماره ۱۱: ایاز بهر تفاخر مخدرات سپهر - همیشه در حرم حرمت تو کرده سجود

شماره ۱۲: ای بزرگی که با نسیم وفات - بوی شب‌بوی درنمی‌گنجد

شماره ۱۳: دیدم الفی چند سخنگو که لب عقل - از منطقشان جام اشارات گسارد

شماره ۱۴: محیط و نقطه ملت، سوار و مرکب دین - خدایگان شریعت درین چه فرماید

شماره ۱۵: والا عمید دولت و دین ای که بر سپهر - در بندگی خانه ی تو تیر می رود

شماره ۱۶: سپهر قدرا، گردون هر آنچه حکم کنی - بر آستان تو گردن نهاده بفرستد

شماره ۱۷: زهی ز پیکر درگاهت اوج خورشیدی - که ذره ای بود اندر هواش پیکر تیر

شماره ۱۸: چو در سخا و سخن قوت حیات نهاد - خدای عزوجل هر دم از دم و حکمش

شماره ۱۹: ای صاحبی که گردون گرد از جهان برآرد - گر یک نفس نباشد در حفظ تو طبایع