محمد خراسانی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۸۷:
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
محمد خراسانی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۰ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۸۵:
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
محمد خراسانی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۳۹ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۸۴:
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
ابراهیم ادهم در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۱۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۰۴ - قصهٔ آن زن کی طفل او بر سر ناودان غیژید و خطر افتادن بود و از علی کرم‌الله وجهه چاره جست:
بیت هفتم درستش اینه:
که بدرد از میوه دل بکسلم
حسن حاتمی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۰۴ دربارهٔ حکیم سبزواری » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
اعتراف میکنم که عربی من خوب نیست، در حد وسع خودم اینگونه میفهمم و متاسفانه ترجمه ای از این مصراع پیدا نکردم، ممنون میشم اگر کسی اصلاحم کند:
الا یا ایها الورقی ثری تثوی اطلعن عنها
آگاه باش ای برگ، خاک مهمان شده، طلوع (عروج یا اطلاعات کسب) کن از آن
قد استوکرت (استقرت) فی مهوی العواسق عن وری صفحا
پیچیده شدی (مستقر شدی) در طوفان ظلمات از ورای بخشش و گذشت
صبا بلغ إلی سلمی من المأسور تسلیما
باد شرقی صبح (صبا) به آرامش رسید از اسارت بوسیله تسلیم شدن
مصدق درخشان در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۵۰ در پاسخ به بابک دهقانی دربارهٔ عطار » پندنامه » بخش ۱ - بسم الله الرحمن الرحیم:
با سلام و احترام
آیا جناب شفیعی کدکنی، دلیلی هم بر تعلق نداشتن پندنامه به عطار ارایه فرمودند یا فقط از روی محتوای پندگونه ی آن این کتابچه را از وی ندانسته اند؟ و البته این پندنامه، یاوه گویی نیست!!
مصدق درخشان در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۴۸ در پاسخ به شیخ الاسود دربارهٔ عطار » پندنامه » بخش ۱ - بسم الله الرحمن الرحیم:
با سلام و احترام
این مصرع، اشاره دارد به واقعه شهادت حضرت زکریا علیه السلام که هنگام تعقیب از سوی دشمنان، به درختی پناه برد و درخت او را در برگرفت. شیطان این مخفیگاه را به دشمنان نشان داد و آنان درخت را با زکریای نبی اره کردند.
یزدانپناه عسکری در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۰ دربارهٔ صفی علیشاه » بحرالحقایق » بخش ۱۸ - الاعیان الثابته:
شنو ز اعیان ثابت اصطلاحی - ز صوفی گر که خود ز اهل صلاحی
خود اعیان عالم علم الهی است - که عین ممکنات آنجا کماهی است
***
[مولانا]
چشم گشا شش جهت شعشعه نور بین - گوش گشا سوی چرخ ای شده چشم تو گوش
***
[یزدانپناه عسکری]
اعیان ثابت، حقایق پنهانی تفریدی ذوات متعین هستی های فطری در عالم رؤیت پذیر غیب اضافی است که در خارج وجود ندارد.
9:218
کوروش در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۲۱ در پاسخ به امیرحسن دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴۳ - جواب گفتن شیر نخچیران را و فایدهٔ جهد گفتن:
چه اهمیتی داره ؟ ترجمش مهمه که نمیذارن
امیرالملک در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۳ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷ - در التماس شراب:
چه صفراهاست کامروز او نکردست
در این یک ساعت از سودای حمرا
صفرا کردن یعنی خشمگین شدن
سودای چیزی داشتن یعنی حرص و اندیشه چیزی در سر داشتن
و حمرا هم مجاز از شراب است به سبب انکه شراب قرمز است.
امیرالملک در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۸ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷ - در التماس شراب:
ز زلفش دست من چون روز وامق
سیاه دست یعنی شوم و نامبارک
امیرالملک در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۵ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷ - در التماس شراب:
بنامیزد: به نام ایزد، ماشا الله
امیرالملک در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۲ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۷ - در التماس شراب:
نبوغ عجیب انوری:
ثریا با علو همت تو
به نسبت چون ثری پیش ثریا
در این تشبیه ممدوح به جای ثریا نشسته و ثریا خودش آمده در مادون ترین جای.
امیرالملک در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۶ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳ - موعظه در رفع امل:
انگار انوری فقط برخی اصطلاحات طب را حفظ نکرده بلکه کاربرد دقیق هر یکی را میدانسته.
خلط که اساس طب سنتی است
امتلاء (ممتلی): یک گونه آنست که اخلاط و ارواح اندر تن فزون گردد و رهگذرهای اخلاط و ارواح همه پر شود و این را طبیبان، امتلاء بحسب الأوعیه گویند… هر گاه که نشانه های این امتلا پدید آید، صواب آن باشد که بشتابند و حجامت کنند و دارو خورند و طعام و شراب کمتر خورند.
سوء المزاج: انحراف از مزاج پایه به سمت گرمی، سردی، خشکی و یا تری
قوا: نیروهایی است که موجب فعل و انفعالات در بدن می شوند. قوای حیوانی و نفسانی و طبیعی داریم.
تنقیه: تزریق آب در روده ها از طریق مقعد
مسهل سمقونیا: سمقونیا صمغی است که به مسهل صفرا معروف است.
حقنه: تزریق مایع از طریق مقعد
احتماء: پرهیز کردن، بیشتر در طب قدیم خطاب به مریضان میگفتند.
علی اصغر محمدی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰:
با سلام
در بیت دیده ام می جست ...
با اندکی دقت واضح است که تلفظ استاد شجریان با ضم حرف ج صحیح است چرا که فعل جُسنن به معنی جویا شدن با محتوای بیت سازگاری دارد و چنانچه با حرکت فتحه (جَستن) تلفظ شود معنی جهش از آن بر می آید و ناسازگار با محتوای بیت خواد بود ...
علی سونامی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ مهستی گنجوی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۸:
بخدائی که بر خداوندان
فرض کردست بندگی کردن
که مرا مرگ خوشترست ازانک
اینچنین بیتو زندگی کردن
«غزل مشابهی از جمال الدین عبدالرزاق»
علی سونامی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۹ دربارهٔ مهستی گنجوی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۰:
شعری همانند این شعر به رودکی نسبت داده اند که در غرل 116 آمده است:
کیر آلوده بیاری و نهی در کس من
بوسه ای چند برو بر نهی و بر نس من
معنی:
آلت تناسلی چرکینی بیاور و آنرا در من فرو کن
تا بر آن بوسه زده و در دهان خود فرو کنم
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۵ در پاسخ به mahan دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲:
درود
همان تلفظ با کسره صحیح است هم از نظر معنا و هم وزن
ای هوشیار اگر به سَرِ مست بگذری
یعنی اگر بر سر یک شخص مست گذر کردی به او خرده مگیر چون این اتفاق برای همه می افتد - یا قضا و قدر بر سر همه می رود
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۱ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۴۴ در پاسخ به وحید دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳:
و شما هم باور کردید؟
یعنی پیامبر خبر نداشت چه اتفاقی افتاده؟
آن اهل دل با این حرف به پیامبر توهین کرده است
محمد خراسانی در ۱ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » مطالع » شمارهٔ ۲۹۱: