فاطمه یاوری در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۴۲ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
غنچه‌ی واشده مشکل که دلی نگشاید
بستگی چون رود از قفل، کلید است اینجا
محمد صالح در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۴۸ دربارهٔ صامت بروجردی » کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه) » شمارهٔ ۲۵ - و برای او:
زیبا بود
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۱۳ در پاسخ به روفیا دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۰ - فی‌الحکمة:
نگهبانی مُلک و دولت بلاست / گدا پادشا است و نامَش گذاشت
خبر ده به درویشِ سلطان پَرَست / که سلطان زِ درویش مسکین تر است
گدا را کند یک دِرم سیم سیر / فریدون به مُلکِ عجم نیم سیر
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۰۵ در پاسخ به ناشناس دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵ - اشک یتیم:
این سایت برایِ همه یِ پارسی زبانان در همه سنین کارآمد است.
در واقع این سایت سختیِ مطالعه ادبیات کلاسیکِ فارسی را حل کرده است.
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۰۳ در پاسخ به ناشناس دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۵ - اشک یتیم:
اگر شما تاریخ را خوانده بودی هیچ وقت آن پادشاه را اینگونه نمی دیدی!
آن پادشاه هیچ گاه رویِ تخت نخوابید و مملکت نابود شده و مرده را زنده کرد.
روحت شاد آن پادشاه!
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۳ - ارزش گوهر:
چون فرق دُرّ و دانه توانَد شناختن / آن کو نداشت وقتِ نگه, چشمِ روشنی
چگونه می تواند تفاوت بین دُرّ و دانه قائل شود آن کسیکه که زمانِ نگاه کردن و بررسی, نابیناست!
و یا
کسی که کوردل است و دلش آلوده, چگونه می تواند در آزمونِ روزگار, خوب و بد را از هم تشخیص دهد?!
رهجو در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۳۴ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
برای یک انیمیشن کوتاه به اینجا رسیدم و درود بر روان پاک رودکی که خوش گفت و بیاد بیاوریم رادمان پورماهک( یعقوب لیث) عیار را!
پهلوانی در خوی همه ایرانیان است و حیف که من درش تک و تنهایی در اوج افتادگی می بینم و نه یک روح و جنبش مردمی.
یزدانپناه عسکری در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۴:
خود بینی (انگلیسی: Vanity)، و غرور هسته اصلی روابط متقابل انسانها است.
خود بینی
خود بینی و پر مدعایی‌ها، هسته اصلی روابط متقابل انسانها است. 1
غربت
خود بینی بود که نخستین بار انسان را از روح، «روح کلی the Universal Spirit»، «فیض الهی Divine grace» فضل الهی جدا کرد.
آینه نماد خود بینی
در داستان‌های اساطیری آمده روزگاری انسان می‌توانست از میان آینه آمد و شد کند. اما در ترفندی جادویی محبوس آینهٔ خود شد.
و همچون یک رؤیا وظیفهٔ پر ملال تکرار اعمال «خود» را به عهده گرفت. 2
غرق تصویر خویش
خود بزرگ بینی به منزله نیروی تولید شده در اثر تصویر خویش است. انسانی که غرق در تصویر خویش، باشد. از آنجا که امیدی ندارد زمانی بتواند به سر منشأ چیزها باز گردد، در وجود خویشتن در طلب تسلی و آرامش است. و با این کار قصد دارد تصویر خود را جاودان سازد.
جدایی از فیض الهی
هیچ امیدی نیست که انسان غرق در تصویر خویش، به سر منشأ چیزها بازگردد، تعقل قلب انسان را از خود بینی و همراه ملازمش یعنی خود بزرگ بینی دور می‌کند.
لایه زیرین نقاب خود بزرگ بینی، ترحم و دلسوزی به حال خود است که تغییر شکل داده. 3
بزرگان معرفتی دو برخورد داشته‌اند:
الف: شفقت با عامه.
ب: در طلب معرفت عدم دلسوزی به حال خود. 4
منابع
↑ (1) The Eagle"s Gift، Simon and Schuster, 1981
↑ (2) خورخه لوئیس بورخس ترجمه احمد اخوت، کتاب موجودات خیالی، تهران ماه ریز ۱۳۸۰ ص ۶۴
↑Carlos Castaneda، The Power of Silence، Simon and Schuster, (3) 1991
↑ (4) یزدانپناه عسکری (۱۴۰۰)، داستان‌های بی‌کرانگی (شرح حکایت‌های اسرارالتوحید)، سرانه، ص. ۶۲
داود البرز در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۳۰ در پاسخ به vafa دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹۱:
با سلام این رباعی از حکیم و طبیب عالی قدر استاد خسرو ملقب به خسروی همدانی است، ایشان از طبیبان حاذقی بود که در همدان زندگی میکرد و تمام عمر خود را به معالجه فقط با دارو های گیاهی برگرفته از کتاب طب ابوعلی سینا پرداخت. نسخهای داروئی ایشان در همان مراجعه اول کارساز بود و تمام بیماری ها را معالجه میکرد
رضا از کرمان در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۱۱ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۳:
درود بر شما
حمیدرضا در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۰۱ در پاسخ به مبتدی76 دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶:
اسم محبوب او یعقوب بوده. می‌گوید تو برای من شبیه یوسف هستی برای یعقوب، به همین دلیل من اسمم را عوض کردم و یعقوب گذاشتم. اما، ای کسی که برای من مثل یوسف هستی برای یعقوب، چرا اسم تو یوسف نیست و یعقوب است؟!
مبتدی۷۶ در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۳۰ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶:
نام یوسفِ او یعقوب است؟ چرا؟؟ یوسف که یعقوب بشه، یعنی چه اتفاقی ابتاده؟
فاطمه یاراحمدی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۳۱ در پاسخ به سیدعلی ساقی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۵:
دم شما گرم سید ساقی
علی اسدی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۱ در پاسخ به محسن دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۵ - انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان:
خیر عزیز در اینجا مسلمان به معنی تسلیم در برابر خداوند است
پوریا بهارلو در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۱۷ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۲۵ - مخاطبه شمع و پروانه:
مبین تابش و مجلس افروزی‌ام
تپش بین و سیلاب دلسوزیامچو سعدی که بیرونش افروخته‌ست
ورش اندرون بنگری سوخته‌ست
حسین موسوی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۴۶ دربارهٔ سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۹ - آخر چه هست این؟:
بیت سوم پلپل درست است نه بلبل
حسین موسوی در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۴۵ دربارهٔ سوزنی سمرقندی » دیوان اشعار » هزلیات » غزلیات » شمارهٔ ۳۲ - کودکان تنگ قبا:
مصراع آخر سست ایر درست است نه سست ابر
پاک باز در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۳۸ در پاسخ به لولی وش مغموم دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹:
صد حیف از این مرد بزرگ که به دست شب پرستان از میان رفت
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
حمیدرضا در ۱ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۱۹ در پاسخ به رضا از کرمان دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰:
مصرع اشکال وزنی ندارد. احتمالاً جنابعالی و دوست دیگرمان «هیچ آید» را «هیچ، آید» می‌خوانید در حالی که می‌بایست «هیچاید» بخوانید. در مواردی که اشکالی می‌بینید می‌بایست از دکمهٔ «ویرایش» برای تصحیح استفاده کنید.
فاطمه یاوری در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۰ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶: