Anoshirwan Jouinda در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱:

یکی از بهترین اشعار مولانا بزرگ همین غزل است

فاطمه زارعی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۷ در پاسخ به یونس دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:

آفرین

ربیع فیروزجاه در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۳۷ در پاسخ به طبا دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳:

مصرعی از سعدی است که گفته: تربیت نااهل را چون گردکان بر گنبد است . به گمان من در این بیت گوز همان گردکان (گردو) است که معرب آن جوز است 

هدایت ساجدی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۳۲ در پاسخ به مجتبی خراسانی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ترجیع بند:

درود بر شما. بنظر شما کدامیک گویشش صحیح تر است؟ 

فاطمه زارعی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۵۶ در پاسخ به دکتر محمد ادیب نیا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:

احسنت🙏

شایان افراسیابی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۷ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۰۹ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قطعات » شمارهٔ ۴۶ - بدان و بگوی:

وزن مصرع اوّل درسته؟! :|

احد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۱ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴:

دروغ زن به معنی دروغگو است

شهرام همائی بروجنی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹۷:

نیمه ی نخستِ بیت دوم:

گوهر درست است و نه جوهر

شهرام همائی بروجنی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۴۳ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی:

غزل مولانا به پیشواز این سروده ی زیبای 

استاد بزرگ سخن:

بوی باغ و گلستان آید همی

در نشانی زیر به ترانه خوانده شده است:

پیوند به وبگاه بیرونی

اسماعیل صادقی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۳ در پاسخ به علی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۴:

سلام 

متاسفانه این خلط تلفظ در فارسی به طور فاحش وجود داره و غلط املای زبان فارسی هم به همین دلیله، عدم وجود غلط املائی در زبان عربی به دلیل تلفظ کامل و صحیحه.

Abbasrapper در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴:

بنظرم اینجا داره میگه خدا وقتی خال رو به صورتِ یحیی اضافه کرد  زیباییش تکمیل شد دیگه مشکل حل شد و با بیت بعدیش هم موقوف و المعانیه

جمشید پیمان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۰۷:

سلام: اهل تسنن برای  خاندان پیامبر و بویژه خلیفه چهارم مسلمانان، احترام بسیار قائلندو محبت خاندان پیامبر  در دلشان  فراوان است. جلال الدین بلخی هم در زمره همین سنیان است! این برخورد در میان اهل سنت ایران هم امری رایج و شیوه ای بدیهی و مرسوم است! این بیت :

که ساقی الستی تو قرار جان مستی تو

در خیبر شکستی تو به بازوی مسلمانی

هم که نشانه ی ارادت جلال الدین به علی بن ابی طالب است، مؤید نظری است که معروض داشتم!

 

ابراهیم علی بلندی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۵۷ در پاسخ به امين مبرهن دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۹:

مولانا در غزلیات دیگر مولانا نیست بلکه روح مقدسش بدلیل سلوکهای طولانی در زندگی های گدشته و حال خود از جمادی و نباتی و حیوانی و انسانی در طی قرون و اعصار  با روح کل به وحدت رسیده و تبدیل به خدا شده بهمین دلیل در غزلیات گاه مولانا می‌شود  گاه خدا می‌شود و گاهی سوم شخص دیگر

چون در عالم وحدت روح  فرد در حین فرد بودن و کثرت  روح کل یا همان خدا 

هم  هست به اختیار خود

 

ابراهیم علی بلندی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۴۳ در پاسخ به شیخ محمد معین آذر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۹:

تمامی اشعاری که شعرای عارف پارس زبان به بشریت عرضه کرده اند از جمله مولانا و عطار و حافظ و شیخ محمود ووووو

همگی در عالم خلسه به وجود مبارک آنها الهام شده آنهم  از طرف حضرت حق

پس آنها شاعر نیستند و این اشعار سروده خودشان نیست  بلکه عارفان و سخنگویان حضرت حق هستند  ولی به زبان شعر 

چون تنها زبانی که بتواند مفاهیم عمیق 

عرفانی و کلام حضرت حق را به بهترین شکل و محتوا به بشر عرضه کنه زبان هنر و زبان شعر است

بهمین دلیل هنر و شعر از مفاهیم مقدس بشریت هستند

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۲۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۱۶ - تعریف کردن منادیان قاضی مفلس را گرد شهر:

با سلام 

  این بیت متناظر آیه دوم از سوره مبارکه تغابن به این شرح است :

 هو الذی خلقکم فمنکم کافر ومنکم مومن ،والله بما تعملون بصیر .  اوست خدایی که شما را آفرید باز شما بندگان فرقه ای ناسپاس وبعضی مومن وخداشناس هستید وخدا به هرچه می کنید آگاه است .

 شاد باشید 

 

سید امیرعباس محمدی حسینی نژاد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۶ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۶۷:

سلام،وقت بخیر یک سوال داشتم آیا مفهوم این شعر فقط بخشندگی است و به عدالت ربطی ندارد؟

یا اینکه هر دو مفهوم قابل پذیر است؟(هم عدالت و هم بخشندگی)

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۱۶ - تعریف کردن منادیان قاضی مفلس را گرد شهر:

با سلام 

  این بیت متناظر با حدیثی است از مولای متقیان امام علی (ع) به این مضمون :

  الصبر من الایمان بمنزلته الرس من الجسد، فمن لا صبر له لا ایمان له 

نسبت صبر به ایمان مثل سر است به پیکر ،پس هرکه صبر ندارد ایمان ندارد .

المومن جلد 1 صفحه 64

دق الحصیر =کوبیدن حصیر ، بوریا کوبی

 

  شاد باشید 

همایون در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۲۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹۸:

غزل سبک و بی مایه ایست تقلیدی و بی نوآوری که   به روزگارگذشته شاعر تعلق دارد 

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۶ در پاسخ به علی دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۱۵ - فروختن صوفیان بهیمهٔ مسافر را جهت سماع:

سلام دوست گرامی 

  متاسفانه !! دقیقاً درست فرمودید ،به این تیزبینی ونکته سنجی حضرتعالی تبریک میگم و اگر در آن مقطع مردم  این نازک اندیشی شما را داشتند وضعیت شاید اینگونه رقم نمیخورد و تمام  مصایب ازطمع کاری وحرص ایشان نشاًت گرفت .بقول مولانای بزرگوار:

طمع لوت وطمع آن ذوق وسماع

مانع آمد عقل او را زاطلاع  

دود مطبخ گرد آن پا کوفتن

زاشتیاق و وجد جان آشوفتن

گر گریزی بر امید راحتی

آن طرف هم پیشت آید آفتی

   شاد باشی عزیزم

همایون در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۶ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۵۱:

اینجا برعکس معمول شمس در مطلع غزل آمده است یعنی سخن از شمس است به تمامی و به انحصار

بابک عزیز بدرستی سخن از فرهنگ ایران در این غزل می راند 

تنها در فرهنگ ایران انسان به جای خدا می نشیند و جمشید وار خورشید گونه میشود به قول جلال دین:

آتش افکند در جهان جمشید 

از پس چهار پرده چون خورشید

یا به قول فردوسی بزرگ:

جهان جوی با فر جمشید بود

به کردار رخشنده خورشید بود 

شمس در این غزل نور آسمان و زمین نامیده میشود درست به معنی خدا در قرآن  که از فرهنگ ایران وام گرفته شده است

شمس مانند جمشید همه دیو ها را می‌تواند بکار بگیرد و چون نوروز جمشیدی به همگان نیکی و تندرستی و آبادانی می بخشد 

جلال دین باد صبا را که پر از عطر شمس است به آسمان ها میفرستد تا خبری از ما به او و خبری از او به ما و به همه آیندگان در تمامی قرن ها بدهد و آتشی به وجود و عدم در افکند و همه مرده ها را زنده سازد

براستی فرهنگ جلالی دنباله فرهنگ جمشیدی ایرانی است که با بزرگی کیومرث می آغازد و به فرهنگ سیمرغی و پهلوانی می گسترد و مهر را در پهنه هستی می گستراند