شاها ، فلک عدوی ترا در عنا فگند

وز صحن بوستان مرادش جدا فگند

افلاک دوستان ترا در طرب نشاند

و ایام دشمنان ترا در عنا فگند

گیتی ز صدق تو قلبم مخرقه شکست

[...]

آفتاب جلال و عالم جود

که چنو در جهان نشد موجود

خان عادل ، کمال دولت و دین

گوهر کان محمدت ، محمود

آنکه او راست طلعت میمون

[...]

زهی ! جمال ترا آفتاب کرده سجود

نیامدست نظیر تو از عدم بوجود

رخ تو کعبهٔ حسنست و در شریعت نیست

جز آنکه روی بکعبه کنند وقت سجود

دل مرامی و مقصود در همه گیتی

[...]

کمال دولت و دین صورت شجاعت وجود

که شد شجاعت وجود از خصال او موجود

پناه دنیا ، خاقان ، که هست در دنیا

فریضهٔ طاعت او چون عبادت معبود

سر محامد ، محمود ، آنکه امرش را

[...]

ای آنکه از خصال تو قدر هدی فزود

بادا ستوده ، هر که خصال ترا ستود

طاعت ترا سزد ، بجهان در ، که چون تویی

زین پس نبود خواهد وزین پیش هم نبود

در دور هشت چرخ ز ترکیب چار طبع

[...]

تویی ، شها ، که نظیر تو در جهان نبود

ز چشم عقل تو را ز فلک نهان نبود

زبان بخت بشارت همی دهد هر روز

که جز تو تا با بد وارث جهان نبود

برون ز خط اشارات تو کواکب را

[...]

جانا، دلم ز فرقت تو خون همی شود

و اندوه من ز عشق تو افزون همی شود

خون کرده ای دلم ، نه نخستین کسی منم

کندر فراق تو دل او خون همی شود

لیلی شدی بحسن و مرا در هوای تو

[...]

شاهی، که قدر او ز ثریا نشان دهد

درگاه او ز گنبد جافی امان دهد

خوارزم شاه عالم و عادل، که خاک را

سم سمند او شرف آسمان دهد

آن شاه شیر دل ، ملک اتسز که عون او

[...]

بهار باز جهان را همی بیاراید

جمال چهرهٔ بستان همی بیفزاید

بسان جلوه گران گوش و گردن گیتی

بگونه گونه جواهر همی بیاراید

سحاب روی شکوفه همی بیفروزد

[...]

جز مکارم زشمس دین ناید

سیرت سروران چنین باید

رتبت ملک و زینت دولت

از خصالش همی بیفزاید

معجزات از بیان او خیزد

[...]

تویی ، شها ، که بتو چرخ را نیاز آید

ببارگاه تو اقبال در نماز آید

زطبع دشمن جاهت سموم غم خیزد

ز رشح خدمت صدرت نسیم ناز آید

ز عون تیغ تو ملت بانتظام رسد

[...]

عجل مجد دین ، صدر آل پیمبر

نظام معالی ، علی بن جعفر

پیمبر خصالی ، که در خلد اعلی

ازو هست آسوده جان پیمبر

گزین سید شرق ، کندر سیادت

[...]

ای از مکارم تو شده در جهان خبر

افگنده از سیاست تو آسمان سپر

صاحب قران ملکی و بر تخت خسروی

هرگز نبوده مثل تو صاحب قران دگر

با رای پیر و بخت جوانی و کرده اند

[...]

ای در تو مقصد اهل هنر

بر در تو حادثه نکند گذر

منهزم از خلق تو خیل فساد

منتظم از نطق تو عقد گهر

خدمت تو پیشهٔ هر کامگار

[...]

ای رایت مبارک تو آیت ظفر

اقبال را جناب رفیع تو مستقر

مر ملک را سداد تو چون جسم را روان

مر شرع را رشاد تو چون چشم را بصر

آثار تو شدست بفرزانگی مثل

[...]

ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر

وی بنور رأی تو روشن قوانین هنر

هر کجا اوصاف تو ، آنجا بود مجد و شرف

هر کجا اصناف تو ، آنجا بود فتح و ظفر

عالمی را مرکب عزت سپرده زیر پای

[...]

ای زگفتار تو پرداخته آیات هنر

وی زکردار تو افروخته رایات ظفر

گشته ایام ز اخبار تو با فخر و شرف

گشته اسلام ز آثار تو با قدر و خطر

قدر تو هست چو جوزا بعلو و جلال

[...]

بِبُرد از من به ناگاهان هوای مهرِ آن دلبر

نشاط از جان، قرار از دل، توان از تن، خرد از سر

لب و خود و رخ و خطّ وی و جز او که را دیدی

خط از سنبل، رخ از لاله، خد از سوسن، لب از شکّر؟

بَری پیدا، دلی پنهان، رخی زیبا، قدی نازان

[...]

بر آمد ز چرخ معالی دو اختر

فزون گشته در عقد شاهی دو گوهر

از این هر دو گوهر هدی شد مزین

وزین هر دو اختر جهان شد منور

بیفزود در نسل خوارزمشاهی

[...]

جهان ظفر پادشا بو المظفر

که رایت اسلام ازو شد مظفر

سپهدار اسلام ، اتسز ، که نامش

بیافزود آرایش مهر و منبر

خداوند دین و خداوند دولت

[...]