سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۱۲۶
ای غره به رحمت خداونددر رحمت او کسی چه گوید
هر چند مثرست بارانتا دانه نیفکنی نروید
امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات (گزیدهٔ ناقص) » گزیدهٔ غزل ۳۸۳
بیداد غم از دلم بگویددر ماتم من فلک بموید
اشکم چو زند برآسمان موجدر خرمن ما خوشه روید
بلی کز مدد سرشک خونینبر صفحهٔ دیده لاله روید
امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۰۲
بیداد غم، ار دلم بگوید
در ماتم من فلک بموید
اشکم چو زند بر آسمان موج
در خرمن ماه خوشه روید
بل کز مدد سرشک خونین
بر صفحه دیده لاله روید
هر صبح طلایه دار آدم
در راه فلک دو اسبه پوید
از غصه هجر او به جانم
کز دیده من دیت نجوید
سلطانی دست شست از پای
ترسم که ز دیده دست شوید
شاه نعمت‌الله ولی » قطعات » قطعهٔ شمارهٔ ۴۵
من طالب او چگونه باشم
گر حضرت او مرا بجوید
از ذوق سخن کجا توان گفت
گر او با ما سخن بگوید
کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۵۵۰
هر گل که ز خاک من بروید
عاشق شود آنکه آن ببوید
در دامن دوست خواهد آویخت
خاری که ز تربتم بروید
معشوق شهید عشق خود را
با اشک بشوید و بموید
تا دیده شود به خاک آن پای
عاشق ره وه به دیده پوید
جوید دلم آن دهن همیشه
چیزی که نیافت کی چه جوید
وصف دهنت کمال دائم
در قافیه های تنگ گوید
