تو آفت عقل و جان و دینی

تو رشک پری و حور عینی

تا چشم تو روی تو نبیند

تو نیز چو خویشتن نبینی

ای در دل و جان من نشسته

[...]

با من به مراد دل نشینی

من نارون و تو سرو بینی

کز مِهر‌ِ زنی بدین حزینی

دیوانه شد این‌چنین که بینی

زین‌سان که تو زخم رنج بینی

فرسوده شوی گر آهنینی

با اینکه چو دیده نازنینی

بدرود که دیگرم نبینی

هم گنج شدی که در زمینی

گر گنج نه‌ای چرا چنینی؟

با دل گفتم چرا چنینی

تا چند به عشق همنشینی

دل گفت چرا تو هم نیایی

تا لذت عشق را ببینی

گر آب حیات را بدانی

[...]

یا ساقیتی و نور عینی

یا راحة مهجتی وزینی

ای جان و جهان چرا چنینی

چون یارک خویش را نبینی

گر بر سر و چشمِ ما نشینی

بارت بکشم که نازنینی

ای فتنهٔ دلبران یغما

وی طَیرهٔ لعبتان چینی

‌خوبان جهان درخت بیدند

‌تو سرو روان راستینی

‌بر پشت زمین مقابلت نیست

[...]

گر بر سر بوق من نشینی

دروازهٔ کازرون ببینی

وریا و بی بینش یقینی

آن به که سوی خدای بینی

ای گرد، چو بر تنش نشینی

باران سرشک من ببینی

کاین قصهٔ محنت از غمینی

بر سیم بری و نازنینی

زین باغ مراد گل نچینی

زین شاخ امید بر نبینی

سر تا قدمش ز ناز بینی

برده گرو از بتان چینی

از ناز به سوی ما نبینی

سبحان الله چه نازنینی

از مه تا تو همین بود فرق

کو بر فلک و تو بر زمینی

خورشید ز خرمن جمالت

[...]

دل بست به طرفه نازنینی

در مجلس انس خرده بینی

صد سال بلا و رنج بینی

ک آسوده یکی نفس نشینی