سر بخرابات مغان در نهم

در قدم پیر مغان سر نهم

در قدم پیر مغان در نهم

وز کف او جام پیاپی کشم

نی چو بنالید، بگفتا: نیم

باده بجوش آمد و گفتا: میم

عشق و وفا گفت که: من ثابتم

فقر و فنا گفت که: من لاشیم

نوبت شادیست، گه عشرتست

[...]

هر چه کند او به کمال کرم

لطف بود در حق مادم به دم

گر بدهی جان زغم آن صنم

عاشق دلسوخته، او را چه غم

کار جوان رفت ز دست ای صنم

می رود از دار جهان دم به دم

شاد رقیب و من مسکین به غم

آتش دل می زند اکنون علم

بار خدایا به کمال کرم

دست دلم گیر و برآور ز غم

با غم و درد تو کنم دمبدم

شکر که بالشکر تدوم النعم

صبر کم و محنت و اندوه پر

کم صبر العاشق فی الهجر کم

پیش دهانت عدم است آب خضر

[...]

از پی نونش الف اندر رقم

پرده گشا گشته ز نون و القلم

آنچه نگارد پی این خوش رقم

بر سر هر نامه دبیر قلم

چشمه کن قله قاف قدم

نایژه پرداز شکاف قلم

جز تو کسی نیست به ملک قدم

کز لمن الملک فرازد علم

چون ز تو خوانند و نویسند هم

گر تو نخوانی ننویسی چه غم

علم یقین برده به چرخش علم

کشت وی از عین یقین دیده نم

برق هدایت ز سحاب کرم

شعله برافراخت علم بر علم

در خور هر یک ز صفات قدم

روی دگر جلوه دهد لاجرم

شد ز ره صورت و معنی به هم

مجمع بحرین حدوث و قدم

جای دگر داغ کند هر درم

همچو تو ننهند به بالای هم

گم شو ازین هستی پر اشتلم

بلکه شو از گم شدگی نیز گم

خامه چو بر موجب جف القلم

خشک بیستاد از این خوش رقم