انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۹۱
سر زلفت به جز دست تو حیفست
لب لعلت به بوس جز تو افسوس
سر زلف تو باری هم تو میکش
لب لعل تو باری هم تو میبوس
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۴۲ - به خشم رفتن خسرو از پیش شیرین و رفتن به روم و پیوند او با مریم
همان لشگر کشیدن با نیاطوس
جناح آراستن چون پّر طاووس
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۴۸ - آگهی خسرو از مرگ بهرام چوبین
هنر بیند چو عیب این چشم جاسوس
تو چشم زاغ بین، نه پای طاووس
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۸ - کوه کندن فرهاد و زاری او
زدی بر پای آن صورت بسی بوس
برآوردی ز عشقش ناله چون کوس
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۷۸ - بازگشتن خسرو از قصر شیرین
مرا چون من کسی باید بناموس
که باشد همسر طاووس طاووس
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۸۴ - سرود گفتن نکیسا از زبان شیرین
زنم چندان زمین را بوس در بوس
که بخشایش برآرد کوس در کوس
نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۱۱۷ - نامه نبشتن پیغمبر به خسرو
که میداند که مشتی خاک محبوس
چه در سر دارد از نیرنگ و ناموس
عطار » الهی نامه » بخش هشتم » (۴) حکایت سلطان محمود با ایاز
ز هفت اعضا چرا بر پا دهی بوس
دگر اعضا رها کردی بافسوس
عطار » الهی نامه » بخش هشتم » (۱۳) حکایت موسی علیه السلام در کوه طور با ابلیس
در آن چاهند دل پر خون و محبوس
شده از روزگار خویش مأیوس
عطار » الهی نامه » بخش نهم » (۳) حکایت پادشاه که علم نجوم دانست
بدست خویش روزن کرد مدروس
که تا در خانه تنها ماند محبوس
عطار » الهی نامه » بخش سیزدهم » (۳) حکایت قحط و جواب دادن طاوس
سراسیمه جهانی خلقِ محبوس
شدند از بهرِ باران پیشِ طاوس
عطار » الهی نامه » بخش نوزدهم » (۱۱) حکایت ابرهیم علیه السلام
چو مردی گشت روح القدس محسوس
بآوازی خوش الحان گفت قدّوس
عطار » بلبل نامه » بخش ۳۱ - مجادلۀ بلبل با طاوس و تسلیم شدن طاوس بوی
به از ناموس باشد نام ناموس
به از طاوس باشد پای طاوس
عطار » بلبل نامه » بخش ۳۲ - نصیحت بلبل طاوس را به قطع کردن زینت
به رنگ و زینت دنیا چو طاوس
همی پوشی سیاهی را بناموس
عطار » اسرارنامه » بخش چهاردهم » بخش ۱ - المقاله الرابع عشر
بدین خوبی که میبینی تو طاووس
فدای یک دو میویزیست افسوس
عطار » خسرونامه » بخش ۱۷ - دیدن گل هرمز را در باغ و عاشق شدن
ز طاوس فلک بنمود محسوس
مه نو چون هلال پرّ طاوس
عطار » خسرونامه » بخش ۲۸ - رسیدن نامهٔ گل به خسرو و زاری کردن او و رفتن در پی گل به اسپاهان
کند از آسمان حورت زمین بوس
تو با دیوی نشسته اینت افسوس
عطار » خسرونامه » بخش ۳۵ - عشرت كردن گل و خسرو باهم
چمن مرواحه ساز از پرّ طاوس
شده روح صبا چون روح محبوس
عطار » خسرونامه » بخش ۳۵ - عشرت كردن گل و خسرو باهم
بنفشه جلوه کرده پرّ طاوس
شکوفه در نثار و در زمین بوس
عطار » خسرونامه » بخش ۵۰ - رزم خسرو با شاه سپاهان و كشته شدن شاه سپاهان
برامد از بیابان نالهٔ کوس
تو گفتی کوس میزد بر زمین، بوس