|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر expresses حسرت و آرزو میکند که جز یار خود، هیچ کس به زلف معشوقهاش دست نزنند و هیچ کس دیگری لب او را نبوسد. او به زیباییهای معشوقهاش اشاره میکند و میگوید فقط خود او حق دارد به زلف و لب او نزدیک شود.
هوش مصنوعی: موهای تو را جز دستان تو نمیشود لمس کرد و از بوسیدن لبهای قرمز تو جز تو کسی لایق نیست.
هوش مصنوعی: موی تو را به آرامی میکشند و لب خوشرنگت را هم میبوسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همان لشگر کشیدن با نیاطوس
جناح آراستن چون پّر طاووس
ز هفت اعضا چرا بر پا دهی بوس
دگر اعضا رها کردی بافسوس
چو فرمان شد که آن ریحان فردوس
به شهر آرند چون برجیس در قوس
گهی از دور دارد سیرِ معکوس
گهی اندر تسلسل گشته محبوس
خلاص انگیز مظلومان محبوس
علاج آمیز رنجوران مأیوس
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.