گنجور

 
۱
۲
۳
۴
۷
 

عطار » اسرارنامه » بخش هشتم » بخش ۲ - الحکایه و التمثیل

 

خدا داند که خود اشیا چگونست

که در چشم تو باری باشکونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » اسرارنامه » بخش چهاردهم » بخش ۱ - المقاله الرابع عشر

 

گلاب و مشک عالم اشک و خونست

خوشی جستن ز اشک و خون جنونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » اسرارنامه » بخش هفدهم » بخش ۴ - الحکایه و التمثیل

 

همی پرسی که این چون و آن چگونست

چرا این راست دیگر پاشکونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » اسرارنامه » بخش نوزدهم » بخش ۶ - الحکایه و التمثیل

 

ترا مالت ز عمر و جان فزونست

ندانم کاین چه سود او جنونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۱۴ - آغاز داستان

 

عجب کاری که کار چرخ گردونست

که هر کس را ازو رنجی دگرگونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۱۴ - آغاز داستان

 

بدیشان گفت از دُرجی که گردونست

نصیب هر کسی درّی دگرگونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۱۷ - دیدن گل هرمز را در باغ و عاشق شدن

 

لبم را خود صفت نتوان که چونست

که وصف او ازین عالم برونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۲۱ - دگر بار رفتن دایه پیش هرمز

 

درین سودا چو دیوت رهنمونست

که این هم نیز نوعی از جنونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۲۵ - خواستگاری شاه اصفهان از گل

 

خدا داند که تااین کار چونست

که این کار از حساب ما برونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۲۷ - نامه نوشتن گل به خسرو در فراق و ناخوشی

 

چو بر ماهی تو در تو چاه چونست

عجب تر آنکه چاهی سرنگونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۳۱ - بیمار گشتن جهان افروز

 

نمیدانم که این احوال چونست

مگر در زیر این، مکر و فسونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۳۲ - بیمار گشتن جهان افروز

 

کسی کو زیر چرخ سرنگونست

رجوع او میان خاک و خونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۳۲ - بیمار گشتن جهان افروز

 

تن مردم که مشتی خاک و خونست

میان آمد و شد سرنگونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۴۸ - نامه نوشتن قیصر بشاه سپاهان

 

خداوندی که دور از چند و چونست

دو عالم را بکلّی رهنمونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۵۰ - رزم خسرو با شاه سپاهان و كشته شدن شاه سپاهان

 

مرا در جوی بیتو آب خونست

ترا در جوی بی من آب چونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۵۹ - آغاز نامۀ گل بخسرو

 

چو دریای دلم پر موج خونست

که داند تا درین دریاش چونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » خسرونامه » بخش ۵۹ - آغاز نامۀ گل بخسرو

 

چو شبرو پر دلیش از حد برونست

ولیکن پر دلی او ز خونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » سی فصل » بخش ۱۱

 

زمین و آسمان را او ستونست

تو در ظاهر نمیدانی که چونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » سی فصل » بخش ۱۵

 

دگر پرسی که عدل شاه چونست

که ظالم در دو عالم خود زبونست

۱ بیت
عطار
 

عطار » هیلاج نامه » بخش ۳ - در معراج حضرت خاتم صلی الله علیه و آله

 

زهی مهتر که قرب تو فزونست

ز جمله انبیا این رهنمونست

۱ بیت
عطار
 
 
۱
۲
۳
۴
۷
 
تعداد کل نتایج: ۱۳۹