بشوهر گفت بر گو خود چه خواهی

جوابش داد آن مرد الهی

نخستین تا اعوذی زو نخواهی

قدم نتوان نهادن در الهی

ولی می‌گفت عاشق یا الهی

زیادت کن نه کم چندانکه خواهی

زبان بگشاید و گوید الهی

نوشته نیست در نامه چه خواهی

چو در نامه نه بیند جز سیاهی

زبان بگشاید و گوید الهی

بصد سرگشتگی می‌گفت الهی

ازین بیچارهٔ مسکین چه خواهی

بر آوردم سر و گفتم الهی

ازین مسکین بی دل می چه خواهی

چو راهت نیست در ملک الهی

چنان نبود که تو خواهی، چه خواهی

بسوی آسمان کردی نگاهی

بدرد دل بگفتی یا الهی

که بنویسند بر این خط گواهی

که می‌ترسم من از قهر الهی

کسی کو نقد خورشید الهی

بدست آرد دگر داند ملاهی

خطاب آمد بباد و موج و ماهی

که این طفلیست در حفظ الهی

کسی را در دو عالم هر که خواهی

وقوفی نیست بر سرّ الهی

همه روحانیان گفتند الهی

چه شخصست این میان موج و ماهی

اگردر شکر کوشی هر چه خواهی

بیابی نقد از جود الهی

جهان پُر نوش داروی الهی

مکُش خود را بزهر پادشاهی

بدو گفتم که هر حاجت که خواهی

بخواه ای محرم سرّ الهی

بدو گفتا که بی اِذن الهی

شفاعت نکند او زین می چه خواهی

خطابی کرد سوی حق کالهی

چنین خواهی مرا او را نخواهی

چو یوسف دید او را گفت الهی

ازین فرتوتِ نابینا چه خواهی