چو میل صادر از ذاتش جدا نیست

جز او مشکل جز او مشکل گشا نیست

بیا جانا که دنیا را وفا نیست

جوی راحت در این محنت سرانیست

در این ره هر چه فایز دیده بگشود

زهمراهان اثر جز نقش پا نیست

ز لفظ اتحاد ار نکته دانیست

شهود حق واحد خوش بیانیست

دگر احصاتیقن برمعا نیست

بر آنها هم عمل کردن عیانیست

در او از اصل تبدیل و خطا نیست

که از غیب است و با هم آشنا نیست

خود آنهم در حقیقت امتنانیست

چه فیضش بر خلایق رایگانیست

که هر کس داند این برکس روانیست

سزاوار تکبر جز خدا نیست

چنین شیخی در او روی وریانیست

ز ارشادش بجز حق مدعانیست

عناصر پرده غیب و معانیست

در این پرده حقایق در نهانیست

بشییء منحصر چون ز اعتلانیست

تقید را در او ره مطلقا نیست

بعالم هیچ شیئی بیهوا نیست

بدون میل و حب شیئی بپانیست

سه تن را ور بود رابع خطا نیست

چو او اندر شما ر ماسوا نیست

مراد از لامکانی بسی نشانیست

که آخر موت ارباب معانیست

امیدار شد دگر چون و چرا نیست

کجا باشد غضب چون مدعا نیست

بتعبیر دگر کانهم خطا نیست

مراد از وصل مطلق جز فنانیست

ازین افزون ز بهر لفظ جانیست

خرد هم بلکه آنجا آشنانیست

هوا جم واردات ناگهانیست

بدل از قوه وقت آن نشانیست

به چشمش مال و دولت خوش‌نما نیست

دلش مایل بدین رنگ و حنا نیست

دلی کائینه نور خدا نیست

گل و سنگست مرآت صفا نیست

چو نبود منزل و ره ارتقا نیست

که جز طی منازل در خدا نیست