چو ایزد بنده ای را یار باشد

دو چشم دولتش بیدار باشد

ستمگر دشمن دادار باشد

که از فرمان او بیزار باشد

زن ارچه زیرک و هشیار باشد

زبون مرد خوش گفتار باشد

زن مغ چون برین کردار باشد

به صحبت مرد ازو بیزار باشد

شما را ناله پیش یار باشد

چرا بساید که ناله زار باشد

که خرما در جهان با خار باشد

نشاط عشق با تیمار باشد

به عشق اندر چنین بسیار باشد

همیشه مرد عاشق حوار باشد

و گر راهم سراسر مار باشد

برو صد آهنین دیوار باشد

مرا تا جان شیرین یار باشد

وفای ویس جستن کار باشد

مرا تا ویس جفت و یار باشد

همین اندوه خوردن کار باشد

دلش را هر بلایی خوار باشد

هر آن گه کان بلا با یار باشد

مرا تا من زیم گل یار باشد

دلم از دیگران بیزار باشد

ز نرگس خود چرا آزار باشد

و یا از گل کرا تیمار باشد

به عشق اندر چنین بسیار باشد

تن عاشق همیشه خوار باشد

گر اندک صلتی بخشد امیرت

ازو بستان کزو بسیار باشد

عطای او بود چون ختنه کردن

که اندر عمر خود یکبار باشد

و گر بود او پری دشوار باشد

پری بر چشمه‌ها بسیار باشد

سخن باید که با معیار باشد

که پر گفتن خران را بار باشد

که در دولت چنین بسیار باشد

گهی شادی گهی تیمار باشد

بزرگی را که مرد کار باشد

برش بنشین کاثر بسیار باشد

اگر یک دم کسی بیدار باشد

چه گر یکدم بود بسیار باشد