عروس تو امروز جز گور نیست

که با بخت بد مر تو را زور نیست

ز تُست این توان من، از زور نیست

که بی تو مرا زورِ یک مور نیست

گزیدن ز تو دوریم دور نیست

تو قیری و جفت تو کافور نیست

ورا گر سر از تن بری دور نیست

که از خون او فتنه دستور نیست

که پیروزی از مردمان دور نیست

همان آتبین است، فغفور نیست

ز من چو دل شاه رنجور نیست

جوانمردی شیر ازو دور نیست

نظر می کنم در جهان بخت را

به از درگاه تو منظور نیست

یقین شد ظفر را که در روزگار

بجز رایت خواجه منصور نیست

کجا قهر تو سایه بر وی فکند

[...]

بخندید و گفت ای پسر جور نیست

ستم بر کس از گردش دور نیست

خرد بر چنین کار دستور نیست

ز دیوانگی این خطا دور نیست

گرت جام نوشین دهد دور نیست

ولی نوش بی نیش زنبور نیست

به خوبی کسی چون تو مغرور نیست

اگر دور باشی ز من دور نیست

که بی رای تو دیده را نور نیست

تن و جانم از گردش هور نیست

اگر تن زدم، از ادب دور نیست؛

چراغ مرا بیش از این نور نیست

که افزایش قسمت از زور نیست

ترا عزل تقدیر مقدور نیست

تهی جانت از تابش نور نیست

سرت هیچگه خالی از شور نیست