همه آتش از فر مرد سره

به فرمان یزدان بشست از دره

سپهبد بپوشید جنگی زره

ز کینه دو ابرو زده بر گره

کلاهش بسر بیست بد کنگره

ز فیروزه و لعل بد یکسره

ببرده به سوی نهنکان دره

به چنگال گرگ اوفتاده بره

به یک دست او کوهسار و دره

سیه گشته از دود و دم یکسره

سه فرسنگ آمد میان دره

سیه دید دره همه یکسره

خورم استخوانش بسان بره

نمایم به گردان دلیری سره

چو نوشاد و طنجه سوی میسره

ستاده به میدان گرگ و بره

همه میمنه کوفت بر میسره

چو گرگی که افتد میان بره

چو شد راست آن میمنه میسره

چو شیر ژیان پیش برج بره

دگر ره بزد خویش بر میسره

چو شیری که خود را زند بر بره

بگفت و بپوشید جنگی زره

بزد بر سر ترک رومی گره

در افکند دریا بر ابرو گره

بپوشید در آب ماهی زره

سپرهای روسی و چندی زره

چو زلف بتان سر به سر پر گره

نهان کرده تن را به زیر زره

به ابرو درافکنده از کین گره

بر ایوانشان طاق پرکنگره

پی قطعشان گشته بران اره

حکم ترا در خم این نه زره

رشته دراز است و گره بر گره

به نوک سنان صد هزاران گره

گشودند از حلقه های زره

ز بس تنگ شد عرصه از کندره

تفک را نفس در گلو شد گره

ز غربال در بر کشیده ز ره

سرا پای خفتانشان پر گره