هیون رفت و او رفتن آغاز کرد

به دریا گذشتن بسی ساز کرد

سپهدار قارن همی ساز کرد

در گنج پُرمایه را باز کرد

چو لشکر فرود آمد و ساز کرد

در گنجهای کهن باز کرد

بیامد همه شب همی ساز کرد

چو خورشید بر چرخ پرواز کرد

چو دینارش از دست پرواز کرد

سوی گنج صراف سر باز کرد

چو عزم جهان گشتن آغاز کرد

به رشته زدن رشته‌ها ساز کرد

نه بر جای خود پاسخی ساز کرد

در کین پوشیده را باز کرد

سوی پشتهٔ کوه پرواز کرد

عقابی درآمد سرش باز کرد

نخستین گره کز سخن باز کرد

سخن را به چربی سرآغاز کرد

پژوهنده دیگر آغاز کرد

که دارا نه‌چندان سپه ساز کرد

بدو داد نامه چو سر باز کرد

دبیر آمد و خواندن آغاز کرد

نخستین صف میمنه ساز کرد

ز تیغ اژدها را دهن باز کرد

چو گیتی در روشنی باز کرد

جهان بازی دیگر آغاز کرد

کشاورز شغل سپه ساز کرد

سپاهی کشاورزی آغاز کرد

در هفت گنجینه را باز کرد

برسم کیان خلعتی ساز کرد

جهاندار کاینجا عنان باز کرد

تمنای این شغل را ساز کرد

سکندر سخا را سرآغاز کرد

در گنج اسکندری باز کرد

وز آنجا شبیخون بر ابخاز کرد

در کین بر ابخازیان باز کرد

سکندر به فرمان او ساز کرد

حریر نوشته ز هم باز کرد

چو شب زیور عنبرین ساز کرد

سر نافهٔ مشک را باز کرد