همه شهر ازو پرگنهکار شد

سر بخت برگشته بیدار شد

ازان پس چونرسی سپهدار شد

همه شهرها پر ز تیمار شد

که نزدیک ما او گنهکار شد

هم از تاج و اورنگ بیزار شد

از آواز او شاه بیدار شد

دلش زان سخن پر ز آزار شد

غمی شد چو از خواب بیدار شد

سر پر هنر پر ز تیمار شد

دلش زان سخن پر ز تیمار شد

همه پرنیان بر تنش خار شد

هزار و صد و چل گرفتار شد

سر زندگان پر ز تیمار شد

از آن در دو سهمش دل افگار شد

بیفتاد از پای و بیمار شد

کنون آمدی کو گرفتار شد

ببند اندرون جفت تیمار شد

ابا آن دو عاشق بهم یار شد

قرین غم و نالهٔ زار شد

سَهی سروش از خَم کمان وار شد

تهی گنجش از دُرّ گرانبار شد

کجا گرز کین کوفت کُه غار شد

کجا نیزه زد عیبه گلنار شد

چو آن جنبش آرام را یار شد

از آرام سردی پدیدار شد

چنین تا ز یک پایه بر چار شد

دو تن کشته آمد دو افکار شد

زمین باغ فردوس دیدار شد

هوا ابر بارنده دینار شد

چو از باده سرشان گرانبار شد

سمن برگ هر دو چو گلنار شد

دو گلنار دختر چو دینار شد

دو جزعش ز لؤلؤ صدف وار شد

بدانسان ز گرزش قضا زار شد

که از پای بفتاد و بیمار شد

یکی گوشه دژ نگونسار شد

چهل دیگ رویین پدیدار شد

ز خون عیبه ها لاله کردار شد

سنان ارغوان تیغ گلنار شد