شمتی یاد کن ز یک نامه

خام کی باشد آنچنان خامه

هرزه پنداشت کور خودکامه

نکند خایه درد چون جامه

صورت سرو چیست زی عامه

راست قد تازه‌روی و خوش کامه

هست در جنگ نیروی عامه

همچو ارزیز گرم بر جامه

همه نقّاش معنی از خامه

دُرّ و زر دَرج کرده در نامه

همچو عیسی ز خاطر و خامه

نقش با جان نموده در نامه

آب عذبست نکته بر نامه

آتش باد پیکرش خامه

ای همه سروران روی زمین

بر خطت سر نهاده چون خامه

گر نیایم به خدمتت پس ازین

تا نگویی که گشت خود کامه

کز پی آنکه دی به صفّة تو

[...]

بر لب جونشین بشو جامه

پند بشنو مباش خود کامه

شب روشن‌دل سیه‌جامه

گفت: «خامی مکن بزن خامه

قمری رخ، عطاردی خامه

پارسی خط و ایغری نامه

ای به تحریر دفتر و نامه

آزری نقش و مانوی خامه

نامهٔ اولیاست این نامه

مبر این را به شهر هنگامه

زان که شوهر شود سیه جامه

به که خاتون کند سیه نامه

پیش ما چیست نشر این نامه؟

صلواتی میان هنگامه

از برای سواد آن نامه

دل من محبره زبان خامه

حد انسان به مذهب عامه

حیوانیست مستوی القامه

پیش ازین ذکر قاصد و نامه

زد به لوح بیان رقم خامه

دهم از سر تراش آن خامه

برسانم به مقطع این نامه

نه که هر جا ز خاصه و عامه

از لئیمی کنند هنگامه