بوستان با سپهر همتا شد

که پر ز شعری و ثریا شد

کوه چون تکیه گاه خسرو گشت

دشت چون بزمگاه دارا شد

باد رنگ ابر نقشبندی کرد

[...]

جاه یوسف ز چاه پیدا شد

نفس دانا ز عقل گویا شد

نقش نفسی مقیم کی باشد

هرچه آن نقش کرد بتراشد

وانکه این مسترق کند باشد

همچو آنکس که خاره بتراشد

چمن باغ پر ثریا شد

خار و خارا عقیق و مینا شد

پیر گشته شد جهان ، ز سعی بهار

بنگر از سر چگونه برنا شد ؟

باغ خرم نبود ، خرم گشت

[...]

شب من زین حدیث یلدا شد

رشته صبرِ بنده یکتا شد

بر زمین یارییی که‌را باشد‌؟

که‌آسمان را به تیشه بتراشد‌؟

تاکه مسعود صاعد از ما شد

کار اسلام زیر و بالا شد

بی جلالش هرانجا ملکیست

ملکش از دست و پایش ارجاشد

سد اسکندر از میان برخواست

[...]

پرده حسن او چو پیدا شد

عالم اندر نفس هویدا شد

وام کرد از جمال او نظری

حسن رویش بدید وشیدا شد

عاریت بستد از لبش شکری

[...]

آفتاب رخ تو پیدا شد

عالم اندر تفش هویدا شد

وام کرد از جمال تو نظری

حسن رویت بدید و شیدا شد

عاریت بستد از لبت شکری

[...]

هر دلی کو به عشق بینا شد

منزلش زیر بود و بالا شد

زان مقامش ملال پیدا شد

به تفرج به سوی صحرا شد

چیزها چون به ضد پیدا شد

بد ز افعال نیک رسوا شد

قطره اش چون فزود دریا شد

بود عالی ز عشق اعلی شد

جان من بود قطره دریا شد

دلم از پست سوی بالا شد

چونکه اندر نقوش پیدا شد

خوب والا و زشت رسوا شد

بر همه نقد و قلب پیدا شد

نقد والا و قلب رسوا شد

گوهرش جوش کرد و دریا شد

ترک پستی گزید و بالا شد

هرکه معنی گزید بینا شد

هرکه در نقش ماند اعمی شد

لیک او آفت صورها شد

قوت و قوت علم بی‌جا شد