از ادیب الممالک اندر یاد

داستانی لطیف و خوش دارم

گفت در پیشگاه اقدس شاه

خواستار طاعتی فراز آرم

جشن مسعود تاجداری را

[...]

سید یحیی دولت آبادی

تازه در سلک آدمی شده ای

وین عجب تر که در معارف ملک

تو رئیس اکادمی شده ای

شهریاری که اهرمن شکن است

گرچه در فرهی فروهه بود

دست رادش بزرگ دریائی است

که در او ابر و میغ کوهه بود

در شکارش سپهر بند سپهر

[...]

راست شد از عطای حی قدیم

بر سر تاج خسروان دیهیم

کعبه عدل و داد احمد شاه

که درش سجده گاه ابراهیم

کرده تقویم عدل زانکه خدای

[...]

ای سپرده طریق خانه حق

مرغ شیدای آشیانه حق

ای چو موسی شنیده اندر طور

از درخت وفا ترانه حق

از پی گوشمال طبع حرون

[...]

گه گشاید حجاب و گه بندد

شاهد پشت پرده را ماند

جلوه ها می کند ز پرده حسن

بار هر هفت کرده را ماند

می گریزد ز دست تیر زنان

[...]

لاله رنگ رنگ ازو روید

بوستان بهار را ماند

چشم شوخی گشوده بر رخ خلق

نرگس آبدار را ماند

از تبسم همی شکر ریزد

[...]

آفتابی است تاج شاهنشاه

سایه گستر بفرق ظل اله

آفتابی فراز سایه حق

سایه ای زآفتاب هشته کلاه

آفتابی که زهره و مه و مهر

[...]

در مجانی الادب شماره نخست

این چنین خواندم آشکار و درست

که امیری بشاه یاغی شد

نعمت افزوده دید و طاغی شد

پادشه لشکری فراز آورد

[...]

آزمندی هواپرست و خسیس

در دهی بود کدخدا و رئیس

داشت مرغی ظریف و زرین بال

تیز پرهمچو شاهباز خیال

هر زمان زاغ شب بچرخ بلند

[...]

من که در دانش و هنر طاقم

شمع ایوان و شمس آفاقم

دختر قاضی نیشابورم

ماه پرویز و شاه شاپورم

رشک شیرین و جفت پرویزم

[...]

ای طرازنده اساس خرد

که خرد رنگ هستی از تو برد

جامه دلکشت کلید ادب

بسته بر درگهت امید ادب

ادب از دانش تو ترکیبی

[...]

آن شنیدم که روبهی عیار

با بزی شد درون صحرا یار

روبهک سخت رند و دانا بود

در همه کارها توانا بود

گرم و سرد زمانه دیده بسی

[...]

آفریننده شفا و مرض

آنکه او جوهر آفرید و عرض

آدمی را ز خاک پیدا کرد

خاک را محو و مات و شیدا کرد

خاک از آب و آب از آتش ساخت

[...]

آن شنیدم که گفت پشه به کیک

بامدادان پس از سلام علیک

کای گرامی رفیق چابک چست

سر این نکته را بگو بدرست

من بدین بال و برز و سینه و شاخ

[...]

شکل انگیس و عقله ای فرزند

متعلق به جرم کیوانست

و آنچه مخصوص مشتری باشد

نصره الداخل است و لحیانست

همچنین حمره و نقی الخد

[...]

آن بت شوخ چشم مه سیما

نظم فرهنگ فرس جست از ما

فاعلاتن مفاعلن فعلن

شو به بحر خفیف چامه سرا

پاک یزدان و ایزد است خدا

[...]

رخ برافروخت همچو آیینه

آن پری پیکر سمن سینه

پس ز بحر خفیف باز آورد

این گهرها درون گنجینه

فاعلاتن مفاعلن فعلن

[...]

شت جی افرام در دساتیرش

از بروج این چنین کند تعبیر

بره و گاو باد و پیکردان

گات و کام است و نیز «دام سریر»

باز «خرچنگ » و «شیر» و «خوشه » بود

[...]

چار سوی کرانه گیتی

گر بخواهی ز شعر من بشنو

مشرق و مغرب و جنوب و شمال

خاور و «باختر» «نسار» و بتو