بیوفا هست دوخته بدو نخ

بد گهر هست هیزم دوزخ

جن و انس و طیور و مور و ملخ

در بُن آب قلزم و سرِ شخ

گاو مانند دیوی از دوزخ

سوی آن زال تاخت از مطبخ

ورنه بر نطع گفتن و پاسخ

می‌کش این بار و می‌خور این شه رخ

لشکری بر مثال مور و ملخ

بحر و بر زان ملا و وادی و شخ

آن شنیدی که مرغکی در شخ

دید در زیر ریگ پنهان فخ

گاو مانند دیوی از دوزخ

سوی آن زال تاخت از مطبخ

لشگری بیشتر ز مور و ملخ

گرم‌کینه چو آتش دوزخ

ریگ رنگین کشیده نخ بر نخ

سرخ چون خون و گرم چون دوزخ

نارِ پستان بدید و سیبِ زنخ

نام آن سیب بر نبشته به یخ

هر که با او کند خرید و فروخت

جهت خود زیانها اندوخ

همه از ذوق دانه ‌ اش در فخ

مانده و گشته هیزم دوزخ

دانۀ فسق و ظلم شد دوزخ

کرد مانند مرغت اندر فخ

مسجد عاصیان بود دوزخ

همه در وی چو مرغ اندر فخ

فکر را آب دان سخن چون یخ

پیش آن آب نطق کف و وسخ

گر به تیغش زنی نپیچد رخ

زهر گویی، شکر دهد پاسخ

غل و زنجیر و آتش دوزخ

هم یداک اوکتا و فوک نفخ

از خنک شعر خویش یک مصراع

گر کنی نقش بر در دوزخ

از جهنم برد حرارت نار

در حمیم آورد برودت یخ

دید گازر و شکاریی بی فخ

گفت به به که نیک شد مطبخ

فارغ از خلد و ایمن از دوزخ

جای او مزبله ست یا مطبخ