ذوق او جان فروز اقرانست

پند او بند سوز دیوانست

تا که در سرّ ضمیر ارکانست

شمع جمع تو شه ره جانست

مدح و ذم نزدشان چو یکسانست

کس زنشان چو خانه ویرانست

حکمت اندر عرب فراوانست

وز همه خوبتر یکی آنست

قیمتی در قیامت ایمانست

نه نسب‌نامهای انسانست

مثل خویش بد چو دهقانست

دست او پای‌بند اقرانست

گرچه صورت نگاری آسانست

جان نهادن نه کار ایشانست

مرگ‌کش زندگی ز ارکانست

نه سزاوار عالم جانست

مثلّ مادح تو چون جانست

فعل پیدا و ذات پنهانست

این نه اسبست چرخ گردانست

مرکب خاص شاه گیهانست

تند کوهی بوقت آرامش

گرد بادی بوقت جولانست

فعل او هست چون هلال ، و لیک

[...]

کار عشق ای پسر به بازی نیست

عشق وصف نهاد سلطانست

بوالعجب مذهبیست مذهب عشق

اندرو شاه و بنده یکسانست

شاه محمود بود و بنده ایاز

[...]

شغل دولت چو شیر پستانست

عالم اطفال و دایه سلطانست

هرکه چون من به کفرش ایمانست

از همه خلق او مسلمانست

روی ایمان ندیده‌ای به خدا

گر به ایمان خویشت ایمانست

ای پسر مذهب قلندر گیر

[...]

جور از این برکشیده ایوانست

که بر او مشتری و کیوانست

دم سردی که برکشد مردم

هم از این برکشیده ایوانست

آدمی را ز دور این ایوان

[...]

آب حیوان نه آب حیوان‌ست

جان با عقل و عقل با جان‌ست

چون شنیدم که خواجه مهمان‌ست

آمدم باز رفتن آسان‌ست

دوش ناگاه نعره یی بر خاست

که دگر باره جنگ کرانست

مرگ دیدم بمرگ تا زنده

که همی باز گشت نتوانست

با یکی از هنروران که بر او

[...]

از چه می افتد از برای خدای

آخر این قدر می توان دانست

کاثر هر قران که نحسان راست

خاص در جامع سپاهانست

و آنچه از افتران سعدینست

[...]

صیت عدل عمر فراوانست

ظلم این صد هزار چندانست

پشت کردن بامر روی انست

روی بی امر پشت گردانست