ملکا، جشن مهرگان آمد

جشن شاهان و خسروان آمد

خز به جای ملحم و خرگاه

بدل باغ و بوستان آمد

مورد به جای سوسن آمد باز

[...]

گل دگر ره به گلستان آمد

وارهٔ باغ و بوستان آمد

وار آذر گذشت و شعلهٔ او

شعلهٔ لاله را زمان آمد

نقشم از مصلحت چنان آمد

از کژی راستی کمان امد

طینتش زینتِ جهان آمد

ساحتش راحتِ روان آمد

روی دل را خرد روان آمد

بهرهٔ چار طبع جان آمد

دامنِ آخرالزمان آمد

نوبت جهل جاهلان آمد

مز ذنب را شرف کمان آمد

ملک بهرام جدی از آن آمد

وقت مستی بلبلان آمد

گوییا گل به بوستان آمد

بلبل آنجا خموش و حاضر باش

بشنو این سِر که در میان آمد

مجلسِ عاشقانِ مستِ خدا

[...]

پای بیگانه در میان آمد

شورشی تازه در جهان آمد

کارم از عشق تو به جان آمد

دلم از درد در فغان آمد

تا می عشق تو چشید دلم

از بد و نیک بر کران آمد

از سر نام و ننگ و روی و ریا

[...]

امر شیخش چو آن چنان آمد

به خرابات عاشقان آمد

هین که هنگام صابر‌ان آمد

وقت سختی و امتحان آمد

این چنین وقت عهد‌ها شکنند

کارد چون سوی استخوان آمد

عهد و سوگند سخت سست شود

[...]

دوش گفتم ز عشق توبه کنم

که گَه ِ رفتن از جهان آمد

‌توبه کردم ازین سخن، که مرا

‌یاد آن یار دل‌ستان آمد

‌بر زبان نام کون او بردم

[...]

عقل معمار این جهان آمد

عشق ویرانی دکان آمد

نور ایمان چو شمع جان آمد

لفظ توحید بر زبان آمد

جذبهٔ حق براق جان آمد

جان به درگاه بی نشان آمد

عقل آموزگار جان آمد

عشق فارغ ازین و آن آمد

عشق با فقر هم عنان آمد

وز غنا آستین فشان آمد

این معانی که در بیان آمد

گرچه راحت فزای جان آمد

هذیانی که بر زبان آمد

لایق وصف ابلهان آمد