گفتم این حامل گرانبار است

کزمین خاستنش دشوار است

باده ما تجلی یار است

ساغر ما جمال دلدار است

این همه نقش وهم و پندار است

عقل از این گفت و گوی بیزار است

خود به نزد کسی که بیدار است

ماورای عقول اطوار است

هرکه او بی یکی از این چار است

آدمی نیست نقش دیوار است

اسم اعظم بدو سزاوار است

وین چنین در صحیح و اخبار است

چرخ گردون زنانه کردار است

عمل او به عکس بسیار است

قطب عالم چو نقطه پرگار است

دایره گرد نقطه در کار است

یک حقیقت به اسم بسیار است

یک هویت هزار آثار است

آن کتابی که پر ز اسرار است

منطق الطیر شیخ عطار است

عدل و انصاف دان نه کفر و نه دین

آنچه در حفظ ملک در کار است

عدل بی دین نظام عالم را

بهتر از ظلم شاه دیندار است

لیکن آنجا که عقل بر کار است

این نه اخفاست بلکه اظهار است

ظاهرا گرچه خصم و بدکار است

در حقیقت تو را مددگار است

وان که ناقص بود خبردار است

خبرش همچو اسم ناچار است

زانکه مجرور خویش را جار است

خو گرفتن ز جار ناچار است

جعفر صادق از تو بیزار است

صادقان را ز کاذبان عار است

دل احرار گنج اسرار است

راه آن گنج چیست گفتار است

هر که از خوان حق غذا خوار است

بر دلش خوردن غذا بار است

بلکه زان کس کش اینچنین کار است

حرف را ننگ و لفظ را عار است

با عیینه که فخر انصار است

نیک کردار و راست گفتار است