آن فلان شب حاضر آ ای شاه‌پیل

تا درون چشمه یابی زین دلیل

پیش قبطی خون بود آن آب نیل

آب باشد پیش سبطی جمیل

گفت حق آموخت آنگه جبرئیل

در بیان با جبرئیلم من رسیل

ایستاده بر سر تو جبرئیل

مر مرا گشته به صد گونه دلیل

گرچه گرمابه عریضست و طویل

زان تبش تنگ آیدت جان و کلیل

خود نباشد آفتابی را دلیل

جز که نور آفتاب مستطیل

گر شدیت اندر نصیحت جبرئیل

می‌نخواهد غوث در آتش خلیل

نقش آدم لیک معنی جبرئیل

رسته از خشم و هوا و قال و قیل

آن هنرهای دقیق و قال و قیل

قوم فرعون‌اند اجل چون آب نیل

بگذر از انسان هم و از قال و قیل

تا لب دریای جان جبرئیل

یک جوانی را گزید او از هذیل

میر لشکر کردش و سالار خیل

چون پیمبر سروری کرد از هذیل

از برای لشکر منصور خیل

آن مقلد چون نداند جز دلیل

در علامت جوید او دایم سبیل

می‌چکید آن آب محمود جلیل

می‌ربودی قطره‌اش را جبرئیل

من خلیل وقتم و او جبرئیل

من نخواهم در بلا او را دلیل

سبزه رویاند ز خاکت آن دلیل

نیست کم از سم اسپ جبرئیل

من به بوی آب رفتم سوی سیل

بحر دیدم در گرفتم کیل کیل

شادیت را غم کنم چون آب نیل

که نیابی سوی شادیها سبیل

مصطفی می‌گفت پیش جبرئیل

که چنانک صورت تست ای خلیل

احمد ار بگشاید آن پر جلیل

تا ابد بیهوش ماند جبرئیل