این منم آن بنده ی بگریخته

آبروی خود بخاک آمیخته

بالها بشکسته پرها ریخته

قیر با عین الحضر آمیخته

در پناه لطف ما بگریخته

دست در دامان ما آویخته

رشته امید او بگسیخته

دید در چاهی رسن آویخته

آه تا بینی رسن بگسیخته

خون این بیچاره در چه ریخته

در میان چه نگون آویخته

جای اشک از دیده ها خون ریخته

انگبینی از دهانشان ریخته

انگبین با خاک و زهر آمیخته

بالها بشکسته پرها ریخته

تار و پود عزتش بگسیخته

بنده است از خواجه اش بگریخته

استری افسار خود بگسیخته

خون شاهان بین در آنجا ریخته

جانشان با خاک دشت آمیخته

دانه ی گندم در آنجا ریخته

عقد پروین بر فلک بگسیخته

یک دومشت سبزه آنجا ریخته

دانه ی گندم بر آن آمیخته

هستیی با نیستی آمیخته

در میان این دو طرحی ریخته

هر سر خاری سری آویخته

جان پاکان بر سر هم ریخته

جمله اعیان را به هم آمیخته

در لباس خاک طرحی ریخته

نک منم نوری ز نور انگیخته

خون من با خون شان آمیخته

من کیم؟ گردی ز خاک انگیخته

قالبی از آب و از گل ریخته

در شرابش خون دلها ریخته

در طعامش، زهرها آمیخته

در ره عشق تو سرها ریخته

خونشان با خاک ره آمیخته

بر سر خود خاک حسرت ریخته

اشگشان با خاک حسرت بیخته