عامه گفتندش که این سحر جلی

افک معهودی است در آل علی

طی شد از گیتی بساط خوشدلی

کاوفتاده دست عباس علی

حمد ایزد را که از لطف جلی

کرده مخصوص بلا آل علی

نی شناسای نبیم نی ولی

من حسینی می‌شناسم بن علی

کس رسد در جذبه بر نور علی

گفت اگر او ایستد بر جا، بلی

کردم این مطلب سؤال از کاملی

نکته دانی عارفی صاحب دلی

خواجه اندر خدمت صاحبدلی

دارد آن پیری بزرگی کاملی

دولت دنیا دو روزی بیش نیست

دل بر این دنیا مبند ار عاقلی

پای بست دولت دنیا شدن

جز پشیمانی ندارد حاصلی

تا که دستت می رسد ای نیک مرد!

[...]

گفت دیدی آخر ای دخت علی

حق ز باطل گشت اکنون منجلی

گفت با وی آن طبیب موصلی

رو به درگاه حسین بن علی

نزد خلق کوفه با صوت جلی

کرد ظاهر مدح و اوصاف علی

تا کنند آئینه دل منجلی

از نگاه ماه رخسار علی

دیده‌ای اندر جدایی حاصلی

یا ز درد این عمت غافلی

نزد باب ای آفتاب منجلی

در جنان منما شکایت از علی

مافی و کاکاون و نانیگلی

میزند هم با عمر هم با علی

گر کوراغلی شهره گردد در یلی

کی رسد در روز هیجا بر علی

نام او شیخ نظر پیش از علی

با کرامت بود و هم بینا دلی

هر یک اینان با همه بینادلی

بوده اند از جان پرستار علی

کیمیا پیدا کن از مشت گلی

بوسه زن بر آستان کاملی

با تو می گویم حدیث بوعلی

در سواد هند نام او جلی