رو فروتن شو همیشه ای خلف

کاین بود آرایش اهل شرف

جمله از یک رنگ امّا مختلف

در عبارت گشته کلی متّصف

رنگ آنجا مختلف بر مختلف

صورت و معنی بیاید متّصف

علم معنی آن نگردد مختلف

علم معنی می‌شود زین متّصف

آخر آدم‌زاده‌ای ای ناخلف

چند پنداری تو پستی را شرف

چون رسید او پیشتر نزدیک صف

بانگ بر زد شیر، های ای ناخلف

گفت بشنو گر نباشم جای لطف

سر نهادم پیش اژدرهای عنف

هم ز حق ترجیح یابد یک طرف

زان دو یک را برگزیند زان کنف

خود چه گویم پیش آن در این صدف

نیست الا کف کف کف کف

شاوروهن و آنگه خالفوا

ان من لم یعصهن تالف

فوقی آنجاست از روی شرف

جای دور از صدر باشد مُستَخَف

سگ چو عالم گشت شد چالاک زحف

سگ چو عارف گشت شد اصحاب کهف

که اشتری دیدیم می‌رفت این طرف

اشتری سرخی به سوی آن علف

فکرگاهش کُند شد عقلش خرف

عمر شد چیزی ندارد چون الف

ور بخسپد هست چون اصحاب کهف

صوفیان کردند پیش شیخ زحف

نه ز دریا ترس نه از موج و کف

چون شنیدی تو خطاب لا تخف

بعد ماهی چون رسیدند آن طرف

بی‌نوا ایشان ستوران بی علف

مصریان را جمع آرید این طرف

تا در آید آنک می‌باید بکف

کش‌کشانش آوریدند آن طرف

او فغان برداشت در تشنیع و تف

راست‌گو دانیش تو از روی وصف

گرچه ماهیت نشد از نوح کشف