آسمان خیمه زد از بیرم و دیبای کبود

میخ آن خیمه ستاک سمن و نسرینا

نبینا بختم اکنون گشت بینا

چو نادان جانم اکنون گشت دانا

چون نشد دیدهٔ دلت بینا

اندرین هفت گنبد مینا،

در جستن وصل آن بت چینا

بر اسب امید برنهم زینا

وندر ره عشق او بپویانم

باشد که رسم بکام دل زینا

یکچند بوصل او شدم شادان

[...]

دیدهٔ جان بوعلی سینا

بود از نور معرفت بینا

سایهٔ آفتاب حکمت او

یافت از مشرق و لوشینا

جان موسی صفات او روشن

[...]

نگر تا حلقهٔ اقبال ناممکن نجنبانی

سلیما ابلها لابلکه مرحوما و مسکینا

سنایی گرچه از وجه مناجاتی همی گوید

به شعری در ز حرص آنکه یابد دیدهٔ بینا

که یارب مر سنایی را سنایی ده تو در حکمت

[...]

فزاد اشتیاقا وزدنا حنینا

و سار شمالا و سر نا یمینا

رقیّ لعمرک لا تهجرینا

و منّی لقاءک ثمّ امطلینا

عدی و امطلی ما تشائین انّا

نحبّک ان تمطلی العاشقینا

فان تنجز الوعد تفرح و الا

[...]

بر شاخ نشسته چست و بینا

همچون شبه در میان مینا

پس آنگه بیند او نوری چو مینا

نداند این سخن جز مرد دانا

تو اندر خاکی و خاک ازتو بینا

حقیقت سرشناس ای پیر دانا

حقیقت بت پرست دیر مینا

منم اینجایگه درعین بینا

سبق الجد الینا نزل الحب علینا

سکن العشق لدینا فسکنّا و ثوینا

زمن الصحو ندامه زمن السکر کرامه

خطر العشق سلامه ففتنا و فنینا

فسقانا و سبانا و کلانا و رعانا

[...]

فعاقبت التی بخلت علینا

بان غمضتها یوم التقینا

صدر صدور جاء الینا

بدر بدور بات لدینا

دیدۀ او ز من بود بینا

سینۀ او ز من شود سینا

فخر رازی و صد چو بوسینا

چه زدندی بپیش آن بینا

کور اصلی کجا بود بینا؟

کی شود هر بلید بوسینا؟

ای دل از نور حکمتت بینا

آگه از سر جاهدوا فینا

زیر این گرد خیمهٔ مینا

از هزاران یکی شود بینا