جوهر عشق از تو پیدا می‌شود

هر دوعالم در دلت یکتا شود

تا ز سُکسُک وارهد خوش‌پی شود

شیره را زندان کنی تا مِی‌ْ شود

گر بمیرد این چراغ و طی شود

خانهٔ همسایه مظلم کی شود

دیو زان لوتی که مرده حی شود

تا نیاشامد مسلمان کی شود

آنک تن را جان دهد تا حی شود

گر نمیراند زیانش کی شود

تا نه لبت بسته ز دعوی شود

کی دل تو مخزن معنی شود

روح چون گردد خفی کبری شود

محو هستیها بکل عظمی شود

کی دلم شاد از می ناب و نوای نی شود

آن که از غم شاد گردد، شاد ازین ها کی شود

هر که را سیماب غفلت ریخت آسایش به گوش

کی دلش را چشم باز از نعرهٔ یا حی شود

گر دو رهرو متفق گردند در راه خطر

[...]

لاجرم نفست محیط وی شود

ورنه در خورد تصور کی شود

وای وای ار کس اسیر وی شود

گر شود مستخلص از وی کی شود

چون سرت از بداختران مهر صفت به نی شود

مایه سوز و ساز من جلوه و صوت وی شود

عمر بسر رسیده ام نور ترابه پی شود

«معرفت قدیم را بعد حجاب کی شود

تا صراط مستقیمم‌ طی‌ شود

وین‌ دل مرده به‌ عونت‌ حی‌ شود

عون حق‌ همراه سعی‌ وی شود

ورنه‌ بی‌عون خدا این‌ کی‌ شود

تا صراط مستقیمم طی شود

دل به امداد تو محکم پی شود

دل بپا خیزد چو او بی پی شود

وین به غیر از شور عشقی کی شود

بی اراده نایی آن هم کی شود

تا که لاشیءای به شکل نی شود

کانیزه وحشت‌زده چون طی شود

ره شناسی خضر را هم کی شود

گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری شود

لیک با صد خواری و زاری بدشواری شود

گفتمش بوسیدم از مستی لبت صد بار، گفت

هر چه در مستی شود آخر بهشیاری شود

گفتمش در خواب دیدم در بری دوشینه، گفت

[...]