چه مایه سختی و خواری کشیدم

به فرجام از تو آن دیدم که دیدم

من از تو بد کنش آن رنج دیدم

که درد مرگ را صد ره چشیدم

بماندم تا چنین روزی بدیدم

وزان پایه بدین پایه رسیدم

به امید تو از جانان بریدم

به جای او یکی دیگر گزیدم

سزد گر انده و تیمار دیدم

که شاخ شادمانی خود بریدم

من اندر خواب روی دوست دیدم

سخنهای چنین از وی شنیدم

ترا نیکی نسازد چون بدیدم

دریغ آن رنجها کز تو کشیدم

بس است آن بیم و آن سختی که دیدم

وزو صد ره امید از جان بریدم

ببر اومید دل چون من بریدم

ز نومیدی به آسانی رسیدم

همی گویی ترا هرگز ندیدم

وگر دیدم امید از تو بریدم

همی گویم چرا روی تو دیدم

وگر دیدم چرا مهرت گزیدم

بجز کردار ناخوبت چه دیدم

نگر تا چند ناخوبی شنیدم

نگارا هرچه تو کردی بدیدم

همیدون هرچه تو گفتی شنیدم

سزاوارم بدین خواری که دیدم

چرا دل زان همه شادی بریدم

کنون کز جان و از جانان بریدم

چه خواهم دید ازین بدتر که دیدم

چه سود آمد دلم را زینکه دیدم

جز آنک از خواب و آرامم بریدم

بریدم راه بد روزی بریدم

به منزلگاه پیروزی رسیدم

گفت بهر صلاح برچیدم

که من این معنی از تو بشنیدم

هم بر آنجای کان نظر دیدم

طمع از جان خویش ببریدم

آن شنودم من از تو این دیدم

آنت بخشودم اینت بخشیدم