دل رامین ز گفتارش بپیچید

هم اندر دل جوابش را بسیچید

جوابش داد رامین گفت ماها

ز غم خواهد مرا کردن تباها

ندانم گفت من طرار چون مهر

که صبر از دل رباید گونه از چهر

چنان آسان رباید دل ز هشیار

که از مستان رباید کیسه طرار

تنم گر پیر شد مهرم نشد پیر

نوای نو توان زد بر کهن زیر

مرا مهر تو در تن جان پاکست

ز پیری جان مردم را چه باکست

مکن بر من فسوس مهر بسیار

که بیماری نخواهد مرد بیمار

مزن طعنه مرا گر تو درستی

که نه من خواستم از بخت سستی

نیاز من به روی خود بدیدی

درفش بی نیازی برکشیدی

چرا راز دلم با تو نمودم

چرا تیمار جان خود فزودم

دلیرم من به راز دل نمودن

دلیری تو به جان و دل ربودن

مبادا کس که بنماید دل خویش

که پس چون روز من روز آیدش پیش

نگارا گر تو گشتی بر بتان مه

تو خود دانی که مهتر دادگر به

کنون کز مهتری گشتی توانگر

به حال مردم درویش بنگر

اگر من گشتم از مهرت گنهگار

نیم چندین ملامت را سزاوار

همی تا آز باشد بر جهان چیر

نگردد جان مردم از گنه سیر

گنه کرد آدم اندر پاک مینو

هر آیینه منم از گوهر او

سیه سر را گنه بر سر نبشته‌ست

گنهگاریش در گوهر سرشته‌ست

نه دانش روی برتابد قضا را

نه مردی دست برپیچد بلا را

چه آن کاو بی‌خرد باشد چه بخرد

نخواهد خویشتن را هیچ کس بد

گناه دی بشد با دی ز دستم

تو فردا بین که مهرت چون پرستم

به مهر اندر کنم تدبیر فردا

که دی را در نیابد هیچ دانا

اگر بشکستم اندر مهر پیمان

بجز پوزش نمودن نیست درمان

در آن شهری چرا آرام گیرند

که عذری در گناهی نپذیرند

اگر پوزش نکو باشد ز کهتر

نکوتر باشد آمرزش ز مهتر

بیامرز این گناهی را که کردم

که دیگر گرد او هرگز نگردم

اگر زلت نبودی کهتران را

نبودی عفو کردن مهتران را

ز تو دیدم فراوان خوب کاری

مگر بخشایش و آمرزگاری

گنه کردم ز بهر آزمایش

که چون داری در آمرزش نمایش

گناهم را بیامرز و چنین دان

که نیکی گم نگردد در دو گیهان

جزای من بس است این شرمساری

بلای من بس است این بردباری

من اندر برف و باران ایستاده

تو چشم مردمی بر هم نهاده

ز بی رحمت دل و بی آب دیده

زبانی همچو شمشیری کشیده

همی گویی ترا هرگز ندیدم

وگر دیدم امید از تو بریدم

نگارینا مجو از من جدایی

همه چیزی همی جو جز رهایی

به جان این زهر نتوانم چشیدن

به دل این بار نتوانم کشیدن

اگر باشد دلم از سنگ خادا

نداند کرد با هجرت مدارا

ز هجرانت بترسد وز بلا نه

ترا خواهد ز یزدان و مرا نه