جوان بودم و پنبه فخمیدمی

چو فخمیده شد دانه برچیدمی

چو آن چهرهٔ خسروی دیدمی

از آن نامداران بپرسیدمی

همه ساله زین روز ترسیدمی

چو او را به رزم اندرون دیدمی

گه بر بساط عشرت دامن کشیدمی

گاهی ز دست خوبان باده چشیدمی

از آب جز نشان پیاله نجستمی

در خواب جز خیال چمانه ندیدمی

کز آن باغ رنگین رطب چیدمی

و زو دادمی هر که را دیدمی

اگر بِه ز خود گلبنی دیدمی

گل سرخ یا زرد ازو چیدمی

مگر ناله شاه نشنیدمی

نه روزی بدین روز را دیدمی

دریغا اگر روی او دیدمی

صدش گنج سربسته بخشیدمی

بزرگ جهان! گر توانستمی

به جان خاک صدر تو بخریدمی

بپرسیدمت در چنین عارضه

وگر روی بودی نپرسیدمی

تو دانی که گر وصل ممکن بدی

[...]

چشم بسته عالمی می‌دیدمی

وَرد و ریحان بی کفی می‌چیدمی

کاش از خاکی سفر نگزیدمی

همچو خاکی دانه‌ای می‌چیدمی

بهر نان در خویش حرصی دیدمی

اشکم نان‌خواه را بدریدمی

در آیینه گر خویشتن دیدمی

به بی‌دانشی پرده ندریدمی

پیش از این من کاشکی عشقت نمی ورزیدمی

تا به گوش خود جفا از دیگران نشنیدمی

این همه رسوایی از عشقت نرفتی بر سرم

روز اول چشم اگر از دیدنت پوشیدمی

کاش من حجام بودم تا به وقت سر تراش

[...]

ز هر گلستانی گلی چیدمی

ز هر غنچه‌ای خرده‌ای دیدمی

از آن پس تو را چون چنان دیدمی

گناهت سراسر ببخشیدمی

که گر بر درش جای خود دیدمی

بر این نامه خود را بپیچیدمی

گر از شاخ دولت گلی چیدمی

نسیمی ز کوی تو بشنیدمی

به بوی نو جانم خریدی صبا

اگر من بدان دولت ارزیدمی

ز کویت سگی گر رسیدی به من

[...]

از گلشن رویش اگر یکبارگی گل چیدمی

از جمله گل‌های چمن دامن به کلی چیدمی

لطفش اگر یک ره مرا از خاک ره برداشتی

چون گَرد گِرد کوی او دایم به سر گردیدمی

گر دم ندادی دم به دم، پنهان به زیر لب مرا

[...]

من شبی در خواب عکس روی او گر دیدمی

زیر نعلین تو چون خاک رهت گردیدمی

گر مرا بودی مجال خاک بوس حضرتت

صد هزاران دردت از سر تا قدم برچیدمی

ور صبا از کوی تو بویی نیاوردی برم

[...]