به گیتی صد آتشکده نو کنم

جهان از ستمگاره بی‌خو کنم

همه روی پالیز بی خو کنم

ز شادی تن خویش را نو کنم

جهان از بدان پاک بی‌خوکنم

بداد ودهش کشوری نو کنم

بپیوندم و باغ بی‌خو کنم

سخنهای شاهنشهان نو کنم

کنون از مداین سخن نو کنم

صفت‌های ایوان خسرو کنم

تو را در سراندیب خسرو کنم

جهان را در آرایش نو کنم

اگر من به یک ماه نیکو کنم

تن خویشتن را بی‌آهو کنم

که من باغ مهر تو بی خو کنم

به فرّ تو این کار نیکو کنم

هرگز مباد آنکه بهشت آرزو کنم

خود را به هیچ ، بهر چه بی آبرو کنم

چندین هزار جان گرامی شود به باد

گر من حدیث طرّه او مو به موکنم

چون دست من به جام مرصّع نمی رسد

[...]

نه پایی که خود را سبک‌رو کنم

نه دستی که نقش کهن نو کنم

آن سفر را گر کتابی نو کنم

تاابد دو کون پر پرتو کنم

بسیار خواهم از نظر تا روی او یکسو کنم

می خواست چشمم سوی او، از چه دگر سو رو کنم

گر می ندانم کز وفا دور است خوی نازکت

این چشم خون پالای را در چشم آن بدخو کنم

در چار سوی آرزو کاری ست با رویت مرا

[...]

هر دو جهان را همه یکسو کنم

روی از آنپس بسوی او کنم

نخست ار به سوی ختا رو کنم

سر نام خود زیر آهو کنم

با فکر او چو سر بگریبان فرو کنم

تشریح زلف خم بخمش موبمو کنم

دهقان بهر زمین که نشاند نهال تاک

منهم بخاک، تخم کدوئی فرو کنم

از تیغ ابروی تو زبس زخم خورده ام

[...]

عمر عزیز تا یکی صرف در آرزو کنم

های بیا که آرزو جمله فدای هو کنم

چند خجل کند مرا توبهٔ آبروی بر

میسزد ار ز توبه خون ریزم و آنرو کنم

اشتر لنک لنک من پاش خورد بسنگ من

[...]

باده بیار ساقیا تا که بمی وضو کنم

مست خدا شوم نخست پس بنماز رو کنم

کوزه‌گران چو عاقبت از سر من سبو کنند

بهر شراب عشق حق خود سر خود سبو کنم

بوئی از آنشراب اگر وقت نماز بشنوم

[...]

بعد هزار غم اگر عشرتی آرزو کنم

خون جگر فشانم و در گلوی سبو کنم

سوزن خار خار غم آمده در کفم کجاست

رشتة راهِ وعده‌ای تا جگری رفو کنم

روی نگاه با تو و پشت نگاه با رقیب

[...]

تا وداع از جان ودل با او کنم

زیور از خاک درش بر رو کنم

کو زبانی‌ تا ثنای او کنم‌

هم‌ زبان مر وام از آن خوشخو کنم‌