تو خوانی که ایدر مرا بنده باش

به خواری به مهر من آگنده باش

بدو گفت کای شاه فرخنده باش

جهاندار تا جاودان زنده باش

به دینار کم ناز و بخشنده باش

همان دادده باش و فرخنده باش

سراینده باش و فزاینده باش

شب و روز بارامش و خنده باش

چو رفتی بر شه پرستنده باش

کمر بسته فرمانش را بنده باش

گر این در زنی، کمترین بنده باش

گر این پای داری سرافکنده باش

بر صفت شمع سرافکنده باش

روز فرو مرده و شب زنده باش

پس تو هم از شادی او زنده باش

چون فلک در شوق او گردنده باش

ور تو مرد زاهدی، شب زنده باش

بندگی کن تا به روز و بنده باش

گر خدا را میشناسی بنده باش

حق گزار نعمت دارنده باش

از هوا بگذر خدا را بنده باش

زندگی می‌بایدت در ژنده باش

شکر کن مر شاکران را بنده باش

پیش ایشان مرده شو پاینده باش

جوانمرد و خوشخوی و بخشنده باش

چو حق بر تو باشد تو با بنده باش

نظر پیش گیر و سرافکَنده باش

به هرکس که پیش‌آمدت بنده باش

سیدی خواهی پناه و بنده باش

بنده شو در بندگی پاینده باش

گر به تیغ عشق او کشته شوی

حی قیومی برو دل زنده باش

در هوای گلستان عشق او

[...]

جامی اگر زنده دلی بنده باش

بنده این زنده پاینده باش

نیم دمی همدم من بنده باش

جمع کن پیر پراکنده باش

از خودی بگذر خدا را بنده باش

پیش ره بینان چو خاک افکنده باش

گر تو مرد زاهدی شب زنده باش

بندگی کن تا بروز و بنده باش

عشق اگر میراندت رو زنده باش

ور خداوندی بخواهی بنده باش