ابا این هنرها یکی بنده‌ام

جهان آفرین را پرستنده‌ام

من او را بسان یکی بنده‌ام

به مهرش روان و دل آگنده‌ام

چه آزاردم او نه من بنده‌ام

یکی بندهٔ آفریننده‌ام

بدو گفت من شاه را بنده‌ام

به فرمان و رایش سرافگنده‌ام

بدو گفت زن من ترا بنده‌ام

بفرمان و رایت سرافگنده‌ام

تهمتن بدو گفت من بنده‌ام

سخن هرچ گویی نیوشنده‌ام

به یزدان که تا در جهان زنده‌ام

به کین سیاوش دل آگنده‌ام

بدو گفت گیو ای پدر بنده‌ام

بکوشم به رای تو تا زنده‌ام

که داند به گیتی که من زنده‌ام

به خاکم و گر به‌آتش افگنده‌ام

بگریم برین ننگ تا زنده‌ام

به مغز اندرون آتش افگنده‌ام

به پیش پدر من یکی بنده‌ام

روان را به فرمانش آگنده‌ام

تو شاهی پدر من ترا بنده‌ام

همیشه به رای تو پوینده‌ام

ولیکن ترا من یکی بنده‌ام

به فرمان و رایت سرافگنده‌ام

بدارم وفای تو تا زنده‌ام

روان را به مهر تو آگنده‌ام

من از داد چون تو یکی بنده‌ام

پرستندهٔ آفریننده‌ام

پسر گفت کین را من افگنده‌ام

همان جفت را نیز جوینده‌ام

چنین داد پاسخ که من بنده‌ام

ز گیتی به دیدار تو زنده‌ام

کنون گر پذیری ترا بنده‌ام

دل و جان به مهر تو آگنده‌ام

چنین داد پاسخ که من بنده‌ام

نباشم جدا از تو تا زنده‌ام

بدو گفت ساقی که من بنده‌ام

به فرمان تو در جهان زنده‌ام