زین بیش مزن تو ای سنایی غم عشق

کآواره چو تو بسند، در عالم عشق‌

بپذیر تو پند و گیر یک ره کم عشق

کز آب روان گرد برآرد غم عشق

ای لب تو نگین خاتم عشق

روی تو آفتاب عالم عشق

تو ز عشاق فارغ و شب و روز

کار عشاق بی‌تو ماتم عشق

نتوان خورد بی‌تو آبی خوش

[...]

عجایب جوهریست این عالم عشق

که می‌گوید عرض باشد غم عشق

خرامان می‌شوی در عالم عشق

نگه داری اساس محکم عشق

نهان شو شیخ اندر عالم عشق

مزن دم هیچ شیخا همدم عشق

قناعت جوهریست ازعالم عشق

که میخوانند او را آدم عشق

بده انصاف تو در عالم عشق

که دیدی بار دیگر آدم عشق

ویحک! ای بی‌خبر ز عالم عشق

ناچشیده حلاوت غم عشق

همه صافی شوند چون یم عشق

همگان دم زنند از دم عشق

بیدلان را نی است همدم عشق

که به هر دم همی‌زند دم عشق

بی زبان است و راز می‌گوید

کو یکی رازدار محرم عشق

چنگ را بین پلاس پوشیده

[...]

دوشم از غیبت پیر عالم عشق

این سخن یاد دادم از دم عشق

کای گدای همه قدح نوشان

جام می نوش تا شوی جم عشق

کرده ام خود به ترک مردم عقل

[...]

بود عقیق سرشکی که ریزم از غم عشق

به چشم اهل محبت نگین خاتم عشق

هنوز صبح وجود از شب عدم طالع

نگشته بود که بودم چو صبح همدم عشق

مزن ز گریه ما خنده کآب دیده ما

[...]

گفت کای بیخبر ز ماتم عشق

غافل از جانگدازی غم عشق

ز عالم رویت آور در غم عشق

که باشد عالمی خوش عالم عشق

افتاده به موج قلزم عشق

بیخود شده از تلاطم عشق

ز عالم روی آور در غم عشق

که باشد عالمی خوش عالم عشق

به بحر چرخ یعنی شبنم عشق

به اصل هر خوشی یعنی غم عشق

بیا ساقی که مردم از غم عشق

دم تیغ اجل باشد دم عشق

گر بدانی حقیقت غم عشق

نشوی جز انیس و همدم عشق

تاچه‌ دیگر باز، جو شد یَّم‌ِ عشق‌

دم زند از کیف‌ عشق‌ و کَّمِ عشق‌