که زارا دلیرا گوا رستما

نبیرهٔ گو نامور نیرما

ببر نامهٔ من بر رستما

مزن داستان را بره ‌بردما

نهانی که دارد بگوید به ما

همان چارهٔ آن بجوید ز ما

یا رب ز کرم دری برویم بگشا

راهی که درو نجات باشد بنما

مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم

جز یادِ تو هر چه هست بر از دلِ ما

چون نیست شدی هست به بودی صنما

چون خاک شدی پاک شدی لاجرما

سألتک بل اوصیک ان مت فاکتبی

علی لوح قبری کان هذا تیما متیماً

لعل شیخاً عارفاً سنن الهوی

یمر علی قبر الغریب فسلما

الیس عجیباً انهن قتلتنی

[...]

ز مهر سیم سیمائی مرا دینارگون سیما

همی نالم ز درد او چو سعد اندر غم سما

نخستین شمایید مهمان ما

که من دوستداری کنم با شما

فزون نیست یک نیمه دشمن ز ما

همی ننگ آید مرا از شما

هست قانون حکمت حکما

هست معیار عادت علما

خویشتن را شمرده از ندما

ساخته مسکن از درِ حکما

چون نیست شدی هست ببودی صنما

چون خاک شدی پاک شدی لاجرما

سألتک بل اوصیک ان مُتّ فاکتبی

علی لوح قبری کان هذا متیّما

لعل شجیا عارفا سنن الهوی

یمر علی قبر الغریب مسلّما

ان تغفر اللهم فاغفر جمّا

و ایّ عبد لک لا المّا

مساغا لناباه الشّجاع لصمما.

دعته الی هابی التراب عقیما

چون شدستی ز من جدا صنما

مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما

حق میان من و تو آگاه است

هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما

ور به دست تو آمده است اجلم

[...]

خالقا، پروردگارا ، مُنْعِما

پادشاها، کارسازا ، مُکْرِما

خطاب آید دگر امّا معمّا

که هستیم ای عجب با او بهم ما

نمی‌دانم من‌ِ مست این معمّا

که می‌گوید تو باشی جمله یا ما

که گرچه چشمِ من کورست امّا

بدین حیلت بگویم این معمّا