همان کاهلی مردم از بددلیست

هم‌آواز آن بددلی کاهلیست

اگر در دلت هیچ حب علیست

تو را روز محشر به خواهش ولیست

بسی بردباریست کز بددلیست

بسی نیز خُرسندی از کاهلیست

به خود غره بودن هم از جاهلیست

که بهتر مطاعی هم از عاقلیست

عشق تو بی‌روی تو درد دلیست

مشکل عشق تو مشکل مشکلیست

بی‌تو در هر خانه دستی بر سریست

وز تو در هر کوی پایی در گلیست

بر در بتخانهٔ حسنت کنون

[...]

چون ز اول تا به آخر غافلیست

حاصل ما لاجرم بی‌حاصلیست

شعر گفتن حجت بی‌حاصلیست

خویشتن را دید کردن جاهلیست

مصطفی گفتا که نور کلّ علیست

مرتضی گفتا که نام من ولیست

من همی گویم امام حق علیست

دردو عالم بیشکی او خود ولیست

گفت میگریم که در دل مشکلیست

تا چه کردم کان پسند جاهلیست

پس امامِ حیِّ قائم، آن ولی‌ست

خواه از نسلِ عُمَر خواه از عَلی‌ست

عاشق هر جا شکال و مشکلیست

دشمن هر جا چراغ مقبلیست

این بهانه هم ز دستان دلیست

که ازو پاهای دل اندر گلیست

آن الف چیزی ندارد غافلیست

میم دلتنگ آن زمان عاقلیست

جوانمرد اگر راست خواهی ولی‌ست

کرم پیشهٔ شاه مردان علی‌ست

هر کسی را که این صفت ازلیست

در کرامات پادشاه ولیست

آن یکی گویدت که: شیخ ولیست

وان دگر گویدت که: به ز علیست

امروز کسی که شهره در شیر دلیست

در ملک علی والی و در فقر ولیست

از جمله خلایق ار بپرسند که کیست

کویند سپهدار جهان عبدالعلیست

آنک بر سر و عارض چو گلیست

قطره ئی آب در میان جُلیست

هر جا که همچو روی تو در بوستان گلیست

فریاد و الغیاث که معشوق بلبلیست

نسبت نمی کنم به شکر لعل دلکشش

خسرو ببین در او که چه شیرین شمایلیست

آن کس که منع ما به غم عشق می کند

[...]