تا عشق قد تو همچو چنبر نکند

در راه قلندری ترا سر نکند

این عشق درست از آن کس آید به جهان

کورا همه آب بحرها تر نکند

عجب ارآهشان اثر نکند

درود دلشان جهان سقر نکند

وای آن کو ز من حذر نکند

در طلب کردنم نظر نکند

عقل جز نقد خیر و شر نکند

ورنه توحید بد بتر نکند

مهرش از دل همی گذر نکند

جان روا دارد این اگر نکند

خرمی چون کند دلی که در او

مهر او روی مستقر نکند

تا به دیدار او نظر نکنی

[...]

ای قضا صولتی که در عالم

آنچه حکمت کند قدر نکند

و آنچه با خلق می کند سعیت

با چمن شبنم مطر نکند

شرف ذاتیت چنان آمد

[...]

ای که خورشید بی رضای تو سر

از گریبان صبح بر نکند

جز بعون بنان تو دریا

دامن ابر پر گهر نکند

کوه دستی که زیر سنگ ز تست

[...]

گفته بودی که مرا کسبی نیست

عقل این را ز تو باور نکند

تو علایی و در آنجا که روی

نیست ممکن که علی جر نکند

آنچ روی تو کند نور رخ خور نکند

و آنچ عشق تو کند شورش محشر نکند

هر کی بیند رخ تو جانب گلشن نرود

هر کی داند لب تو قصه ساغر نکند

چون رسد طره تو مشک دگر دم نزند

[...]

نشان آخر عهد و زوال ملک ویست

که در مصالح بیچارگان نظر نکند

به دست خویش مکن خانگاه خود ویران

که دشمنان تو با تو ازین بتر نکند

اندر او هیچ آن اثر نکند

یک سخن زان بگوش درنکند

تا به خود هم ز خود نظر نکند

بیخودی را ز خود خبر نکند

عدل بی‌علم بیخ و بر نکند

حکم بی‌عدل و علم اثر نکند

که جز آن جایگه سفر نکند

چون به دانجا رسد گذر نکند

هوس از صورتی گذر نکند

عشق در هر دو شان نظر نکند

بر دلش داوری گذر نکند

جز به روی یکی نظر نکند

سخنی از درون بدر نکند

کش تخلص به نام زر نکند

چه شد که یار به بالین ما گذر نکند

به چشم لطف به بیمار خود نظر نکند

صبا ز محنت شبهای ما خبر دارد

ز حال بیخبرانش چرا خبر نکند

مرا که چهرهٔ شمعی و خرقهٔ عسلی است

[...]

هیچ لب تشنه به میخانه سری بر نکند

گر لبی از کرم پیر مغان تر نکند

توسن ناز مکن زین پی گلگشت چمن

تا صبا خاک ره از دست تو بر سر نکند

نکند نرگس خونخوار تو ساغر گیری

[...]

در خرابات ما گذر نکند

هر که از خویشتن سفر نکند

آه کان دلبر خراباتی

هیچ برحال ما نظر نکند

ناله عاشقان شیدائی

[...]